Definify.com
Definition 2024
δισσός
δισσός
Ancient Greek
Alternative forms
- (4th AD Koine) IPA(key): /ðis̚sós/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /ðis̚sós/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /ðisós/
Adjective
δισσός • (dissós) m (feminine δισσή, neuter δισσόν); first/second declension
Inflection
First and second declension of διssός, διssή, διssόν
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
Nominative | διssός | διssή | διssόν | διssώ | διssᾱ́ | διssώ | διssοί | διssαί | διssᾰ́ | |||
Genitive | διssοῦ | διssῆς | διssοῦ | διssοῖν | διssαῖν | διssοῖν | διssῶν | διssῶν | διssῶν | |||
Dative | διssῷ | διssῇ | διssῷ | διssοῖν | διssαῖν | διssοῖν | διssοῖς | διssαῖς | διssοῖς | |||
Accusative | διssόν | διssήν | διssόν | διssώ | διssᾱ́ | διssώ | διssούς | διssᾱ́ς | διssᾰ́ | |||
Vocative | διssέ | διssή | διssόν | διssώ | διssᾱ́ | διssώ | διssοί | διssαί | διssᾰ́ | |||
References
- δισσός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- δισσός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «δισσός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «δισσός» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- δισσός in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter