Definify.com
Definition 2025
δοιός
δοιός
Ancient Greek
Adjective
δοιός • (doiós) m (feminine δοιός, neuter δοιή); first/second declension (Epic)
- (singular) twofold, double
- (plural) two
- (neuter accusative plural, δοιά, as adverb) in two ways
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | ||||
| Nominative | δοιός | δοιή | δοιόν | δοιώ | δοιᾱ́ | δοιώ | δοιοί | δοιαί | δοιᾰ́ | ||||
| Genitive | δοιοῦ / δοιοῖο / δοιόο | δοιῆς | δοιοῦ / δοιοῖο / δοιόο | δοιοῖῐν | δοιαῖ(ῐ)ν or δοιῇῐν | δοιοῖῐν | δοιῶν | δοιᾱ́ων / δοιέων / δοιῶν | δοιῶν | ||||
| Dative | δοιῷ | δοιῇ | δοιῷ | δοιοῖῐν | δοιαῖ(ῐ)ν or δοιῇῐν | δοιοῖῐν | δοιοῖσῐ / δοιοῖς | δοιῇσῐ / δοίῇς / δοίαῖς | δοιοῖσῐ / δοιοῖς | ||||
| Accusative | δοιόν | δοιήν | δοιόν | δοιώ | δοιᾱ́ | δοιώ | δοιούς | δοιᾱ́ς | δοιᾰ́ | ||||
| Vocative | δοιέ | δοιή | δοιόν | δοιώ | δοιᾱ́ | δοιώ | δοιοί | δοιαί | δοιᾰ́ | ||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | ||||||||||
| δοιῶς | δοιότερος | δοιότᾰτος | |||||||||||
| Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution. | ||||||||||||
References
- δοιοί in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «δοιός» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963