Definify.com
Definition 2024
εὐχάριστος
εὐχάριστος
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /eɸxáristos/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /efkáristos/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /efkáɾistos/
Adjective
εὐχάριστος • (eukháristos) m, f (neuter εὐχάριστον); second declension
Inflection
Second declension of εὐχάριστος, εὐχάριστον
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||
| Nominative | εὐχάριστος | εὐχάριστον | εὐχαρίστω | εὐχαρίστω | εὐχάριστοι | εὐχάριστα | ||||||
| Genitive | εὐχαρίστου | εὐχαρίστου | εὐχαρίστοιν | εὐχαρίστοιν | εὐχαρίστων | εὐχαρίστων | ||||||
| Dative | εὐχαρίστῳ | εὐχαρίστῳ | εὐχαρίστοιν | εὐχαρίστοιν | εὐχαρίστοις | εὐχαρίστοις | ||||||
| Accusative | εὐχάριστον | εὐχάριστον | εὐχαρίστω | εὐχαρίστω | εὐχαρίστους | εὐχάριστα | ||||||
| Vocative | εὐχάριστε | εὐχάριστον | εὐχαρίστω | εὐχαρίστω | εὐχάριστοι | εὐχάριστα | ||||||
References
- εὐχάριστος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- εὐχάριστος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «εὐχάριστος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- “G2170”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- grateful idem, page 370.
- responsive idem, page 704.
- thankful idem, page 864.