Definify.com
Definition 2025
εὔιχθυς
εὔιχθυς
Ancient Greek
Adjective
εὔῐχθῠς • (eúikhthus) m (feminine εὐῐχθεῖᾰ, neuter εὔῐχθῠ); first/third declension
- abounding in fish
Declension
Declension of εὔῐχθῠς; εὐῐ́χθειᾰ; εὔῐχθῠ
| Number | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | ||||
| Nominative | εὔῐχθῠς | εὐῐ́χθειᾰ | εὔῐχθῠ | εὐῐ́χθεε | εὐῐχθείᾱ | εὐῐ́χθεε | εὐῐ́χθεις / εὐῐ́χθεες | εὐῐ́χθειαι | εὐῐ́χθη / εὐῐ́χθεᾰ | ||||
| Genitive | εὐῐ́χθεως | εὐῐχθείᾱς | εὐῐ́χθεως | εὐῐχθέοιν | εὐῐχθείαιν | εὐῐχθέοιν | εὐῐ́χθεων | εὐῐχθειῶν | εὐῐ́χθεων | ||||
| Dative | εὐῐ́χθει / εὐῐ́χθεῐ̈ | εὐῐχθείᾳ | εὐῐ́χθει / εὐῐ́χθεῐ̈ | εὐῐχθέοιν | εὐῐχθείαιν | εὐῐχθέοιν | εὐῐ́χθεσῐ(ν) | εὐῐχθείαις | εὐῐ́χθεσῐ(ν) | ||||
| Accusative | εὔῐχθῠν | εὐῐ́χθειᾰν | εὔῐχθῠ | εὐῐ́χθεε | εὐῐχθείᾱ | εὐῐ́χθεε | εὐῐ́χθεις | εὐῐχθείᾱς | εὐῐ́χθη / εὐῐ́χθεᾰ | ||||
| Vocative | εὔῐχθῠ | εὐῐ́χθειᾰ | εὔῐχθῠ | εὐῐ́χθεε | εὐῐχθείᾱ | εὐῐ́χθεε | εὐῐ́χθεις / εὐῐ́χθεες | εὐῐ́χθειαι | εὐῐ́χθη / εὐῐ́χθεᾰ | ||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | ||||||||||
| εὐῐ́χθεως | εὐῐχθῠ́τερος | εὐῐχθῠ́τᾰτος | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. | ||||||||||||
References
- εὔιχθυς in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press