Definify.com
Definition 2024
θηριακός
θηριακός
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /θiriakós/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /θiriakós/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /θiɾiakós/
Adjective
θηριακός • (thēriakós) m (feminine θηριακή, neuter θηριακόν); first/second declension
- of wild or venomous beasts
Inflection
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
Nominative | θηριακός | θηριακή | θηριακόν | θηριακώ | θηριακᾱ́ | θηριακώ | θηριακοί | θηριακαί | θηριακᾰ́ | |||
Genitive | θηριακοῦ | θηριακῆς | θηριακοῦ | θηριακοῖν | θηριακαῖν | θηριακοῖν | θηριακῶν | θηριακῶν | θηριακῶν | |||
Dative | θηριακῷ | θηριακῇ | θηριακῷ | θηριακοῖν | θηριακαῖν | θηριακοῖν | θηριακοῖς | θηριακαῖς | θηριακοῖς | |||
Accusative | θηριακόν | θηριακήν | θηριακόν | θηριακώ | θηριακᾱ́ | θηριακώ | θηριακούς | θηριακᾱ́ς | θηριακᾰ́ | |||
Vocative | θηριακέ | θηριακή | θηριακόν | θηριακώ | θηριακᾱ́ | θηριακώ | θηριακοί | θηριακαί | θηριακᾰ́ | |||
References
- θηριακός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «θηριακός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- LSJ 8th edition