Definify.com
Definition 2024
θηριότης
θηριότης
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /θiriótis/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /θiriótis/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /θiɾiótis/
Noun
θηρῐότης • (thēriótēs) f (genitive θηριότητος); third declension
- the nature of a beast, savageness, brutality
- Stobaeus, Anthology 10.11
Inflection
Third declension of θηριότης, θηριότητος
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | θηριότης | θηριότητε | θηριότητες |
Genitive | θηριότητος | θηριοτήτοιν | θηριοτήτων |
Dative | θηριότητῐ | θηριοτήτοιν | θηριότησῐ(ν) |
Accusative | θηριότητᾰ | θηριότητε | θηριότητᾰς |
Vocative | θηριότη | θηριότητε | θηριότητες |
References
- θηριότης in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- θηριότης in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «θηριότης» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette