Definify.com
Definition 2024
καταβαίνω
καταβαίνω
Ancient Greek
Alternative forms
- καβαίνω (kabaínō) (Poetic)
- (4th AD Koine) IPA(key): /kataβéno/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /katavéno/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /katavéno/
Verb
καταβαίνω • (katabaínō)
- to step down, to go or come down
- to dismount from a chariot or a horse
- to go down from the inland parts to the sea, especially from central Asia
- to come to land, get safely ashore
- to go down into the arena, to fight, wrestle, race
- (of an orator) to come down from the tribune
- (rarely of things)
- (figuratively)
- to come to in a course of speaking
- to come to the same point, agree
- to come down, fall
- to condescend
- to come to in a course of speaking
- to go one's way, advance
Inflection
Present: καταβαίνω, καταβαίνομαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | καταβαίνω | καταβαίνεις | καταβαίνει | καταβαίνετον | καταβαίνετον | καταβαίνομεν | καταβαίνετε | καταβαίνουσῐ(ν) |
subjunctive | καταβαίνω | καταβαίνῃς | καταβαίνῃ | καταβαίνητον | καταβαίνητον | καταβαίνωμεν | καταβαίνητε | καταβαίνωσῐ(ν) | |
optative | καταβαίνοιμῐ | καταβαίνοις | καταβαίνοι | καταβαίνοιτον | καταβαινοίτην | καταβαίνοιμεν | καταβαίνοιτε | καταβαίνοιεν | |
imperative | καταβαίνε | καταβαινέτω | καταβαίνετον | καταβαινέτων | καταβαίνετε | καταβαινόντων | |||
middle/
passive |
indicative | καταβαίνομαι | καταβαίνει/ καταβαίνῃ |
καταβαίνεται | καταβαίνεσθον | καταβαίνεσθον | καταβαινόμεθᾰ | καταβαίνεσθε | καταβαίνονται |
subjunctive | καταβαίνωμαι | καταβαίνῃ | καταβαίνηται | καταβαίνησθον | καταβαίνησθον | καταβαινώμεθᾰ | καταβαίνησθε | καταβαίνωνται | |
optative | καταβαινοίμην | καταβαίνοιο | καταβαίνοιτο | καταβαίνοισθον | καταβαινοίσθην | καταβαινοίμεθᾰ | καταβαίνοισθε | καταβαίνοιντο | |
imperative | καταβαίνου | καταβαινέσθω | καταβαίνεσθον | καταβαινέσθων | καταβαίνεσθε | καταβαινέσθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | καταβαίνειν | καταβαίνεσθαι | |||||||
participle | καταβαίνων , καταβαίνουσᾰ , καταβαίνον | καταβαινόμενος , καταβαινομένη , καταβαινόμενον |
Imperfect: κατέβαινον, κατεβαινόμην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | κατέβαινον | κατέβαινες | κατέβαινε | κατεβαίνετον | κατεβαινέτην | κατεβαίνομεν | κατεβαίνετε | κατέβαινον |
middle/ passive |
κατεβαινόμην | κατεβαίνου | κατεβαίνετο | κατεβαίνεσθον | κατεβαινέσθην | κατεβαινόμεθᾰ | κατεβαίνεσθε | κατεβαίνοντο |
Future: καταβήσομαι, καταβηθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
middle | indicative | καταβήσομαι | καταβήσει/ καταβήσῃ |
καταβήσεται | καταβήσεσθον | καταβήσεσθον | καταβησόμεθᾰ | καταβήσεσθε | καταβήσονται |
optative | καταβησοίμην | καταβήσοιο | καταβήσοιτο | καταβήσοισθον | καταβησοίσθην | καταβησοίμεθᾰ | καταβήσοισθε | καταβήσοιντο | |
passive | indicative | καταβηθήσομαι | καταβηθήσει/ καταβηθήσῃ |
καταβηθήσεται | καταβηθήσεσθον | καταβηθήσεσθον | καταβηθησόμεθᾰ | καταβηθήσεσθε | καταβηθήσονται |
optative | καταβηθησοίμην | καταβηθήσοιο | καταβηθήσοιτο | καταβηθήσοισθον | καταβηθησοίσθην | καταβηθησοίμεθᾰ | καταβηθήσοισθε | καταβηθήσοιντο | |
middle | passive | ||||||||
infinitive | καταβήσεσθαι | καταβηθήσεσθαι | |||||||
participle | καταβησόμενος , καταβησομένη , καταβησόμενον | καταβηθησόμενος , καταβηθησομένη , καταβηθησόμενον |
Perfect: καταβέβηκα, καταβέβημαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
perfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | καταβέβηκα | καταβέβηκας | καταβέβηκε | καταβεβήκατον | καταβεβήκατον | καταβεβήκαμεν | καταβεβήκατε | καταβεβήκᾱσῐ(ν) |
subjunctive | καταβεβηκὼς ὦ/ καταβεβήκω |
καταβεβηκὼς ᾖς/ καταβεβήκῃς |
καταβεβηκὼς ᾖ/ καταβεβήκῃ |
καταβεβηκότε ἦτον/ καταβεβήκητον |
καταβεβηκότε ἦτον/ καταβεβήκητον |
καταβεβηκότες ὦμεν/ καταβεβήκωμεν |
καταβεβηκότες ἦτε/ καταβεβήκητε |
καταβεβηκότες ὦσῐ(ν)/ καταβεβήκωσῐ(ν) |
|
optative | καταβεβηκὼς εἴην/ καταβεβήκοιμῐ/ καταβεβηκοίην |
καταβεβηκὼς εἴης/ καταβεβήκοις/ καταβεβηκοίης |
καταβεβηκὼς εἴη/ καταβεβήκοι/ καταβεβηκοίη |
καταβεβηκότε εἴητον/ καταβεβηκότε εἶτον/ καταβεβήκοιτον |
καταβεβηκὀτε εἰήτην/ καταβεβηκότε εἴτην/ καταβεβηκοίτην |
καταβεβηκότες εἴημεν/ καταβεβηκότες εἶμεν/ καταβεβήκοιμεν |
καταβεβηκότες εἴητε/ καταβεβηκότες εἶτε/ καταβεβήκοιτε |
καταβεβηκότες εἴησαν/ καταβεβηκότε εἶεν/ καταβεβήκοιεν |
|
imperative | καταβεβηκὼς ἴσθῐ | καταβεβηκὼς ἔστω | καταβεβηκότε ἔστον | καταβεβηκότε ἔστων | καταβεβηκότες ἔστε | καταβεβηκότες ὄντων | |||
middle/
passive |
indicative | καταβέβημαι | καταβέβησαι | καταβέβηται | καταβέβησθον | καταβέβησθον | καταβεβήμεθα | καταβέβησθε | καταβέβηνται |
subjunctive | καταβεβημένος ὦ | καταβεβημένος ᾖς | καταβεβημένος ᾖ | καταβεβημένω ἦτον | καταβεβημένω ἦτον | καταβεβημένοι ὦμεν | καταβεβημένοι ἦτε | καταβεβημένοι ὦσῐ | |
optative | καταβεβημένος εἴην | καταβεβημένος εἴης | καταβεβημένος εἴη | καταβεβημένοι εἴητον/ καταβεβημένοι εἶτον |
καταβεβημένω εἰήτην/ καταβεβημένω εἴτην |
καταβεβημένοι εἴημεν/ καταβεβημένοι εἶμεν |
καταβεβημένοι εἴητε/ καταβεβημένοι εἶτε |
καταβεβημένοι εἴησαν/ καταβεβημένοι εἶεν |
|
imperative | καταβέβησο | καταβεβήσθω | καταβέβησθον | καταβεβήσθων | καταβέβησθε | καταβεβήσθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | καταβεβηκέναι | καταβεβήσθαι | |||||||
participle | καταβεβηκώς , καταβεβηκυῖα , καταβεβηκός | καταβεβημένος , καταβεβημένη , καταβεβημένον |
References
- καταβαίνω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- καταβαίνω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- καταβαίνω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «καταβαίνω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «καταβαίνω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- καταβαίνω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- “G2597”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979