Definify.com
Definition 2024
καταπέλτης
καταπέλτης
Ancient Greek
Alternative forms
- καταπάλτης (katapáltēs)
- (4th AD Koine) IPA(key): /katapéltis/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /katapéltis/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /katapéltis/
Noun
καταπέλτης • (katapéltēs) m (genitive καταπέλτου); first declension
- catapult
- an instrument of torture
Inflection
First declension of καταπέλτης, καταπέλτου
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | καταπέλτης | καταπέλτᾱ | κατάπελται |
| Genitive | καταπέλτου | καταπέλταιν | καταπελτῶν |
| Dative | καταπέλτῃ | καταπέλταιν | καταπέλταις |
| Accusative | καταπέλτην | καταπέλτᾱ | καταπέλτᾱς |
| Vocative | καταπέλτη | καταπέλτᾱ | κατάπελται |
Descendants
- Latin: catapulta