Definify.com
Definition 2025
κατεργάζομαι
κατεργάζομαι
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /katerɣáz̚zome/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /katerɣáz̚zome/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /kateɾɣázome/
Verb
κατεργάζομαι • (katergázomai)
- to effect by labor, to achieve, accomplish
- to earn or gain by labor
- (absolute) to achieve one's object, to be successful
- (with accusative of person) to make an end of, finish, kill
- to overpower, subdue, conquer
- to prevail upon
- 50BC-50AD, Parthenius, Collected Works 13.1
- (with duplicate accusative) to do something to one
- to work up for use
- to work at, practice
- to level
Inflection
Present: κατεργάζομαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
middle/
passive |
indicative | κατεργάζομαι | κατεργάζει/ κατεργάζῃ |
κατεργάζεται | κατεργάζεσθον | κατεργάζεσθον | κατεργραζόμεθᾰ | κατεργάζεσθε | κατεργάζονται |
subjunctive | κατεργάζωμαι | κατεργάζῃ | κατεργάζηται | κατεργάζησθον | κατεργάζησθον | κατεργραζώμεθᾰ | κατεργάζησθε | κατεργάζωνται | |
optative | κατεργραζοίμην | κατεργάζοιο | κατεργάζοιτο | κατεργάζοισθον | κατεργραζοίσθην | κατεργραζοίμεθᾰ | κατεργάζοισθε | κατεργάζοιντο | |
imperative | κατεργάζου | κατεργραζέσθω | κατεργάζεσθον | κατεργραζέσθων | κατεργάζεσθε | κατεργραζέσθων | |||
infinitive | participle | ||||||||
middle/passive | κατεργάζεσθαι | κατεργραζόμενος , κατεργραζομένη , κατεργραζόμενον |
Future: κατεργάσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
middle | indicative | κατεργάσομαι | κατεργάσει/ κατεργάσῃ |
κατεργάσεται | κατεργάσεσθον | κατεργάσεσθον | κατεργασόμεθᾰ | κατεργάσεσθε | κατεργάσονται |
optative | κατεργασοίμην | κατεργάσοιο | κατεργάσοιτο | κατεργάσοισθον | κατεργασοίσθην | κατεργασοίμεθᾰ | κατεργάσοισθε | κατεργάσοιντο | |
infinitive | participle | ||||||||
infinitive | κατεργάσεσθαι | κατεργασόμενος , κατεργασομένη , κατεργασόμενον |
Aorist: κατειργασάμην, κατεργάσθην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
middle | indicative | κατειργασάμην | κατειργάσω | κατειργάσατο | κατειργάσασθον | κατειργασάσθην | κατειργασάμεθα | κατειργάσασθε | κατειργάσαντο |
subjunctive | κατεργάσωμαι | κατεργάσῃ | κατεργάσηται | κατεργάσησθον | κατεργάσησθον | κατεργασώμεθα | κατεργάσησθε | κατεργάσωνται | |
optative | κατεργασαίμην | κατεργάσαιο | κατεργάσαιτο | κατεργάσαισθον | κατεργασαίσθην | κατεργασαίμεθα | κατεργάσαισθε | κατεργάσαιντο | |
imperative | κατέργασαι | κατεργασάσθω | κατεργάσασθον | κατεργασάσθων | κατεργάσασθε | κατεργασάσθων | |||
passive | indicative | κατεργάσθην | κατεργάσθης | κατεργάσθη | κατεργάσθητον | κατεργασθήτην | κατεργάσθημεν | κατεργάσθητε | κατεργάσθησαν |
subjunctive | κατεργασθῶ | κατεργασθῇς | κατεργασθῇ | κατεργασθῆτον | κατεργασθῆτον | κατεργασθῶμεν | κατεργασθῆτε | κατεργασθῶσῐ(ν) | |
optative | κατεργασθείην | κατεργασθείης | κατεργασθείη | κατεργασθεῖτον/ κατεργασθείητον |
κατεργασθείτην/ κατεργασθειήτην |
κατεργασθεῖμεν/ κατεργασθείημεν |
κατεργασθεῖτε/ κατεργασθείητε |
κατεργασθεῖεν/ κατεργασθείησαν |
|
imperative | κατεργάσθητι | κατεργασθήτω | κατεργάσθητον | κατεργασθήτων | κατεργάσθητε | κατεργασθέντων | |||
middle | passive | ||||||||
infinitive | κατεργάσασθαι | κατεργασθῆναι | |||||||
participle | m | κατεργασάμενος | κατεργασθείς | ||||||
f | κατεργασαμένη | κατεργασθεῖσα | |||||||
n | κατεργασάμενον | κατεργασθέν |
Perfect: κατείργασμαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
perfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
middle/
passive |
indicative | κατείργασμαι | κατείργασαι | κατείργασται | κατείργασθον | κατείργασθον | κατειργάσμεθᾰ | κατείργασθε | κατειργασμένοι εἰσί |
subjunctive | κατειργασμένος ὦ | κατειργασμένος ᾖς | κατειργασμένος ᾖ | κατειργασμένω ἦτον | κατειργασμένω ἦτον | κατειργασμένοι ὦμεν | κατειργασμένοι ἦτε | κατειργασμένοι ὦσῐ | |
optative | κατειργασμένος εἴην | κατειργασμένος εἴης | κατειργασμένος εἴη | κατειργασμένοι εἴητον/ κατειργασμένοι εἶτον |
κατειργασμένω εἰήτην/ κατειργασμένω εἴτην |
κατειργασμένοι εἴημεν/ κατειργασμένοι εἶμεν |
κατειργασμένοι εἴητε/ κατειργασμένοι εἶτε |
κατειργασμένοι εἴησᾰν/ κατειργασμένοι εἶεν |
|
imperative | κατείργασο | κατειργάσθω | κατείργασθον | κατειργάσθων | κατείργασθε | κατειργάσθων | |||
infinitive | participle | ||||||||
infinitive | κατειργάσθαι | κατειργασμένος , κατειργασμένη , κατειργασμένον |
References
- κατεργάζομαι in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- κατεργάζομαι in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «κατεργάζομαι» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “G2716”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979