Definify.com
Definition 2024
κλητός
κλητός
Ancient Greek
Adjective
κλητός • (klētós) m (feminine κλητή, neuter κλητόν); first/second declension
Inflection
First and second declension of κλητός, κλητή, κλητόν
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
Nominative | κλητός | κλητή | κλητόν | κλητώ | κλητᾱ́ | κλητώ | κλητοί | κληταί | κλητᾰ́ | |||
Genitive | κλητοῦ | κλητῆς | κλητοῦ | κλητοῖν | κληταῖν | κλητοῖν | κλητῶν | κλητῶν | κλητῶν | |||
Dative | κλητῷ | κλητῇ | κλητῷ | κλητοῖν | κληταῖν | κλητοῖν | κλητοῖς | κληταῖς | κλητοῖς | |||
Accusative | κλητόν | κλητήν | κλητόν | κλητώ | κλητᾱ́ | κλητώ | κλητούς | κλητᾱ́ς | κλητᾰ́ | |||
Vocative | κλητέ | κλητή | κλητόν | κλητώ | κλητᾱ́ | κλητώ | κλητοί | κληταί | κλητᾰ́ | |||
References
- κλητός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- κλητός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- κλητός in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «κλητός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «κλητός» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “G2822”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979