Definify.com
Definition 2024
λείχω
λείχω
Ancient Greek
Verb
λείχω • (leíkhō)
- I lick up
Inflection
Present: λείχω, λείχομαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | λείχω | λείχεις | λείχει | λείχετον | λείχετον | λείχομεν | λείχετε | λείχουσῐ(ν) |
subjunctive | λείχω | λείχῃς | λείχῃ | λείχητον | λείχητον | λείχωμεν | λείχητε | λείχωσῐ(ν) | |
optative | λείχοιμῐ | λείχοις | λείχοι | λείχοιτον | λειχοίτην | λείχοιμεν | λείχοιτε | λείχοιεν | |
imperative | λεῖχε | λειχέτω | λείχετον | λειχέτων | λείχετε | λειχόντων | |||
middle/
passive |
indicative | λείχομαι | λείχει/ λείχῃ |
λείχεται | λείχεσθον | λείχεσθον | λειχόμεθᾰ | λείχεσθε | λείχονται |
subjunctive | λείχωμαι | λείχῃ | λείχηται | λείχησθον | λείχησθον | λειχώμεθᾰ | λείχησθε | λείχωνται | |
optative | λειχοίμην | λείχοιο | λείχοιτο | λείχοισθον | λειχοίσθην | λειχοίμεθᾰ | λείχοισθε | λείχοιντο | |
imperative | λείχου | λειχέσθω | λείχεσθον | λειχέσθων | λείχεσθε | λειχέσθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | λείχειν | λείχεσθαι | |||||||
participle | λείχων , λείχουσᾰ , λεῖχον | λειχόμενος , λειχομένη , λειχόμενον |
Imperfect: ἔλειχον, ἐλειχόμην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἔλειχον | ἔλειχες | ἔλειχε | ἐλείχετον | ἐλειχέτην | ἐλείχομεν | ἐλείχετε | ἔλειχον |
middle/ passive |
ἐλειχόμην | ἐλείχου | ἐλείχετο | ἐλείχεσθον | ἐλειχέσθην | ἐλειχόμεθᾰ | ἐλείχεσθε | ἐλείχοντο |
Future: λείξω, λείξομαι, λειχθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | λείξω | λείξεις | λείξει | λείξετον | λείξετον | λείξομεν | λείξετε | λείξουσῐ(ν) |
optative | λείξοιμῐ | λείξοις | λείξοι | λείξοιτον | λειξοίτην | λείξοιμεν | λείξοιτε | λείξοιεν | |
middle | indicative | λείξομαι | λείξει/ λείξῃ |
λείξεται | λείξεσθον | λείξεσθον | λειξόμεθᾰ | λείξεσθε | λείξονται |
optative | λειξοίμην | λείξοιο | λείξοιτο | λείξοισθον | λειξοίσθην | λειξοίμεθᾰ | λείξοισθε | λείξοιντο | |
passive | indicative | λειχθήσομαι | λειχθήσει/ λειχθήσῃ |
λειχθήσεται | λειχθήσεσθον | λειχθήσεσθον | λειχθησόμεθᾰ | λειχθήσεσθε | λειχθήσονται |
optative | λειχθησοίμην | λειχθήσοιο | λειχθήσοιτο | λειχθήσοισθον | λειχθησοίσθην | λειχθησοίμεθᾰ | λειχθήσοισθε | λειχθήσοιντο | |
active | middle | passive | |||||||
infinitive | λείξειν | λείξεσθαι | λειχθήσεσθαι | ||||||
participle | λείξων , λείξουσᾰ , λεῖξον | λειξόμενος , λειξομένη , λειξόμενον | λειχθησόμενος , λειχθησομένη , λειχθησόμενον |
Aorist: ἔλειξα, ἐλειξάμην, ἐλείχθην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἔλειξα | ἔλειξας | ἔλειξε | ἐλείξατον | ἐλειξάτην | ἐλείξαμεν | ἐλείξατε | ἔλειξαν |
subjunctive | λείξω | λείξῃς | λείξῃ | λείξητον | λείξητον | λείξωμεν | λείξητε | λείξωσῐ(ν) | |
optative | λείξαιμῐ | λείξαις/ λείξειας |
λείξαι/ λείξειε |
λείξαιτον | λειξαίτην | λείξαιμεν | λείξαιτε | λείξαιεν/ λείξειαν |
|
imperative | λεῖξον | λειξάτω | λείξατον | λειξάτων | λείξατε | λειξάντων | |||
middle | indicative | ἐλειξάμην | ἐλείξω | ἐλείξατο | ἐλείξασθον | ἐλειξάσθην | ἐλειξάμεθα | ἐλείξασθε | ἐλείξαντο |
subjunctive | λείξωμαι | λείξῃ | λείξηται | λείξησθον | λείξησθον | λειξώμεθα | λείξησθε | λείξωνται | |
optative | λειξαίμην | λείξαιο | λείξαιτο | λείξαισθον | λειξαίσθην | λειξαίμεθα | λείξαισθε | λείξαιντο | |
imperative | λεῖξαι | λειξάσθω | λείξασθον | λειξάσθων | λείξασθε | λειξάσθων | |||
passive | indicative | ἐλείχθην | ἐλείχθης | ἐλείχθη | ἐλείχθητον | ἐλειχθήτην | ἐλείχθημεν | ἐλείχθητε | ἐλείχθησαν |
subjunctive | λειχθῶ | λειχθῇς | λειχθῇ | λειχθῆτον | λειχθῆτον | λειχθῶμεν | λειχθῆτε | λειχθῶσῐ(ν) | |
optative | λειχθείην | λειχθείης | λειχθείη | λειχθεῖτον/ λειχθείητον |
λειχθείτην/ λειχθειήτην |
λειχθεῖμεν/ λειχθείημεν |
λειχθεῖτε/ λειχθείητε |
λειχθεῖεν/ λειχθείησαν |
|
imperative | {{{PC2S}}} | λειχθήτω | λείχθητον | λειχθήτων | λείχθητε | λειχθέντων | |||
active | middle | passive | |||||||
infinitive | λεῖξαι | λείξασθαι | λειχθῆναι | ||||||
participle | m | λείξᾱς | λειξάμενος | λειχθείς | |||||
f | λείξᾱσα | λειξαμένη | λειχθεῖσα | ||||||
n | λεῖξαν | λειξάμενον | λειχθέν |
Derived terms
|
|
Related terms
|
|
References
- λείχω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- λείχω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «λείχω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill