Definify.com

Definition 2024

μάσσω

Ancient Greek

Alternative forms

μάττω ‎(máttō) Attic

Verb

μάσσω • ‎(mássō)

I handle, work with my hands, knead
I wipe

Inflection

Present: μάσσω, μάσσομαι

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μάσσω	μάσσεις	μάσσει	μάσσετον	μάσσετον	μάσσομεν	μάσσετε	μάσσουσῐ(ν)
	subjunctive	μάσσω	μάσσῃς	μάσσῃ	μάσσητον	μάσσητον	μάσσωμεν	μάσσητε	μάσσωσῐ(ν)
	optative	μάσσοιμῐ	μάσσοις	μάσσοι	μάσσοιτον	μᾰσσοίτην	μάσσοιμεν	μάσσοιτε	μάσσοιεν
	imperative		μάσσε	μᾰσσέτω	μάσσετον	μᾰσσέτων		μάσσετε	μᾰσσόντων
middle/ passive	indicative	μάσσομαι	μάσσει/ μάσσῃ	μάσσεται	μάσσεσθον	μάσσεσθον	μᾰσσόμεθᾰ	μάσσεσθε	μάσσονται
	subjunctive	μάσσωμαι	μάσσῃ	μάσσηται	μάσσησθον	μάσσησθον	μᾰσσώμεθᾰ	μάσσησθε	μάσσωνται
	optative	μᾰσσοίμην	μάσσοιο	μάσσοιτο	μάσσοισθον	μᾰσσοίσθην	μᾰσσοίμεθᾰ	μάσσοισθε	μάσσοιντο
	imperative		μάσσου	μᾰσσέσθω	μάσσεσθον	μᾰσσέσθων		μάσσεσθε	μᾰσσέσθων
		active				middle/passive
infinitive		μάσσειν				μάσσεσθαι
participle		μάσσων , μάσσουσᾰ , μάσσον				μᾰσσόμενος , μᾰσσομένη , μᾰσσόμενον

Imperfect: ἔμᾰσσον, ἐμᾰσσόμην

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔμᾰσσον	ἔμᾰσσες	ἔμᾰσσε	ἐμάσσετον	ἐμᾰσσέτην	ἐμάσσομεν	ἐμάσσετε	ἔμᾰσσον
middle/ passive	indicative	ἐμᾰσσόμην	ἐμάσσου	ἐμάσσετο	ἐμάσσεσθον	ἐμᾰσσέσθην	ἐμᾰσσόμεθᾰ	ἐμάσσεσθε	ἐμάσσοντο

Future: μάξω, μάξομαι, μᾰχθήσομαι

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μάξω	μάξεις	μάξει	μάξετον	μάξετον	μάξομεν	μάξετε	μάξουσῐ(ν)
active	optative	μάξοιμῐ	μάξοις	μάξοι	μάξοιτον	μᾰξοίτην	μάξοιμεν	μάξοιτε	μάξοιεν
middle	indicative	μάξομαι	μάξει/ μάξῃ	μάξεται	μάξεσθον	μάξεσθον	μᾰξόμεθᾰ	μάξεσθε	μάξονται
middle	optative	μᾰξοίμην	μάξοιο	μάξοιτο	μάξοισθον	μᾰξοίσθην	μᾰξοίμεθᾰ	μάξοισθε	μάξοιντο
passive	indicative	μᾰχθήσομαι	μᾰχθήσει/ μᾰχθήσῃ	μᾰχθήσεται	μᾰχθήσεσθον	μᾰχθήσεσθον	μᾰχθησόμεθᾰ	μᾰχθήσεσθε	μᾰχθήσονται
passive	optative	μᾰχθησοίμην	μᾰχθήσοιο	μᾰχθήσοιτο	μᾰχθήσοισθον	μᾰχθησοίσθην	μᾰχθησοίμεθᾰ	μᾰχθήσοισθε	μᾰχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		μάξειν			μάξεσθαι		μᾰχθήσεσθαι
participle		μάξων , μάξουσᾰ , μάξον			μᾰξόμενος , μᾰξομένη , μᾰξόμενον		μᾰχθησόμενος , μᾰχθησομένη , μᾰχθησόμενον

Aorist: ἔμᾰξα, ἐμᾰξάμην, ἐμάχθην

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔμᾰξα	ἔμᾰξας	ἔμᾰξε	ἐμάξατον	ἐμᾰξάτην	ἐμάξαμεν	ἐμάξατε	ἔμᾰξαν
	subjunctive	μάξω	μάξῃς	μάξῃ	μάξητον	μάξητον	μάξωμεν	μάξητε	μάξωσῐ(ν)
	optative	μάξαιμῐ	μάξαις/ μάξειας	μάξαι/ μάξειε	μάξαιτον	μᾰξαίτην	μάξαιμεν	μάξαιτε	μάξαιεν/ μάξειαν
	imperative		μάξον	μᾰξάτω	μάξατον	μᾰξάτων		μάξατε	μᾰξάντων
middle	indicative	ἐμᾰξάμην	ἐμάξω	ἐμάξατο	ἐμάξασθον	ἐμᾰξάσθην	ἐμᾰξάμεθα	ἐμάξασθε	ἐμάξαντο
	subjunctive	μάξωμαι	μάξῃ	μάξηται	μάξησθον	μάξησθον	μᾰξώμεθα	μάξησθε	μάξωνται
	optative	μᾰξαίμην	μάξαιο	μάξαιτο	μάξαισθον	μᾰξαίσθην	μᾰξαίμεθα	μάξαισθε	μάξαιντο
	imperative		μάξαι	μᾰξάσθω	μάξασθον	μᾰξάσθων		μάξασθε	μᾰξάσθων
passive	indicative	ἐμάχθην	ἐμάχθης	ἐμάχθη	ἐμάχθητον	ἐμᾰχθήτην	ἐμάχθημεν	ἐμάχθητε	ἐμάχθησαν
	subjunctive	μᾰχθῶ	μᾰχθῇς	μᾰχθῇ	μᾰχθῆτον	μᾰχθῆτον	μᾰχθῶμεν	μᾰχθῆτε	μᾰχθῶσῐ(ν)
	optative	μᾰχθείην	μᾰχθείης	μᾰχθείη	μᾰχθεῖτον/ μᾰχθείητον	μᾰχθείτην/ μᾰχθειήτην	μᾰχθεῖμεν/ μᾰχθείημεν	μᾰχθεῖτε/ μᾰχθείητε	μᾰχθεῖεν/ μᾰχθείησαν
	imperative		μάχθητῐ	μᾰχθήτω	μάχθητον	μᾰχθήτων		μάχθητε	μᾰχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		μάξαι			μάξασθαι		μᾰχθῆναι
participle	m	μάξᾱς			μᾰξάμενος		μᾰχθείς
	f	μάξᾱσα			μᾰξαμένη		μᾰχθεῖσα
	n	μάξαν			μᾰξάμενον		μᾰχθέν

Aorist: ἐμάγην

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐμάγην	ἐμάγης	ἐμάγη	ἐμάγητον	ἐμᾰγήτην	ἐμάγημεν	ἐμάγητε	ἐμάγησᾰν
	subjunctive	μᾰγῶ	μᾰγῇς	μᾰγῇ	μᾰγῆτον	μᾰγῆτον	μᾰγῶμεν	μᾰγῆτε	μᾰγῶσῐ(ν)
	optative	μᾰγείην	μᾰγείης	μᾰγείη	μᾰγεῖτον/ μᾰγείητον	μᾰγείτην/ μᾰγειήτην	μᾰγεῖμεν/ μᾰγείημεν	μᾰγεῖτε/ μᾰγείητε	μᾰγεῖεν/ μᾰγείησᾰν
	imperative		μάγηθῐ	μᾰγήτω	μάγητον	μᾰγήτων		μάγητε	μᾰγέντων
		infinitive				participle
passive		μᾰγῆναι				μᾰγείς , μᾰγεῖσᾰ , μᾰγέν

Perfect: μέμᾰχᾰ, μέμᾰγμαι

number		singular			dual		plural
perfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μέμᾰχᾰ	μέμᾰχᾰς	μέμᾰχε	μεμάχᾰτον	μεμάχᾰτον	μεμάχᾰμεν	μεμάχᾰτε	μέμᾰχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	μεμᾰχὼς ὦ/ μεμάχω	μεμᾰχὼς ᾖς/ μεμάχῃς	μεμᾰχὼς ᾖ/ μεμάχῃ	μεμᾰχότε ἦτον/ μεμάχητον	μεμᾰχότε ἦτον/ μεμάχητον	μεμᾰχότες ὦμεν/ μεμάχωμεν	μεμᾰχότες ἦτε/ μεμάχητε	μεμᾰχότες ὦσῐ(ν)/ μεμάχωσῐ(ν)
	optative	μεμᾰχὼς εἴην/ μεμάχοιμῐ/ μεμᾰχοίην	μεμᾰχὼς εἴης/ μεμάχοις/ μεμᾰχοίης	μεμᾰχὼς εἴη/ μεμάχοι/ μεμᾰχοίη	μεμᾰχότε εἴητον/ μεμᾰχότε εἶτον/ μεμάχοιτον	μεμᾰχὀτε εἰήτην/ μεμᾰχότε εἴτην/ μεμᾰχοίτην	μεμᾰχότες εἴημεν/ μεμᾰχότες εἶμεν/ μεμάχοιμεν	μεμᾰχότες εἴητε/ μεμᾰχότες εἶτε/ μεμάχοιτε	μεμᾰχότες εἴησᾰν/ μεμᾰχότε εἶεν/ μεμάχοιεν
	imperative		μεμᾰχὼς ἴσθῐ	μεμᾰχὼς ἔστω	μεμᾰχότε ἔστον	μεμᾰχότε ἔστων		μεμᾰχότες ἔστε	μεμᾰχόντες ὄντων
middle/ passive	indicative	μέμᾰγμαι	μέμᾰξαι	μέμᾰκται	μέμᾰχθον	μέμᾰχθον	μεμάγμεθᾰ	μέμᾰχθε	μεμᾰγμένοι εἰσί
	subjunctive	μεμᾰγμένος ὦ	μεμᾰγμένος ᾖς	μεμᾰγμένος ᾖ	μεμᾰγμένω ἦτον	μεμᾰγμένω ἦτον	μεμᾰγμένοι ὦμεν	μεμᾰγμένοι ἦτε	μεμᾰγμένοι ὦσῐ
	optative	μεμᾰγμένος εἴην	μεμᾰγμένος εἴης	μεμᾰγμένος εἴη	μεμᾰγμένοι εἴητον/ μεμᾰγμένοι εἶτον	μεμᾰγμένω εἰήτην/ μεμᾰγμένω εἴτην	μεμᾰγμένοι εἴημεν/ μεμᾰγμένοι εἶμεν	μεμᾰγμένοι εἴητε/ μεμᾰγμένοι εἶτε	μεμᾰγμένοι εἴησᾰν/ μεμᾰγμένοι εἶεν
	imperative		μέμᾰξο	μεμάχθω	μέμᾰχθον	μεμάχθων		μέμᾰχθε	μεμάχθων
		active				middle/passive
infinitive		μεμᾰχέναι				μεμάχθαι
participle		μεμᾰχώς , μεμᾰχυῖα , μεμᾰχός				μεμᾰγμένος , μεμᾰγμένη , μεμᾰγμένον

Pluperfect: ἐμεμάχειν/ἐμεμάχη

number		singular			dual		plural
pluperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμεμάχειν/ ἐμεμάχη	ἐμεμάχεις/ ἐμεμάχης	ἐμεμάχει(ν)	ἐμεμάχετον	ἐμεμᾰχέτην	ἐμεμάχεμεν	ἐμεμάχετε	ἐμεμάχεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐμεμάγμην	ἐμέμᾰξο	ἐμέμᾰκτο	ἐμέμᾰχθον	ἐμεμάχθην	ἐμεμάγμεθᾰ	ἐμέμᾰχθε	μεμᾰγμένοι ἦσᾰν

Derived terms

ἀναμάσσω ‎(anamássō)
ἀπομάσσω ‎(apomássō)
διαμάσσω ‎(diamássō)
εἰσμάσσομαι ‎(eismássomai)
ἐκμάσσω ‎(ekmássō)
ἐμμάσσομαι ‎(emmássomai)

καταμάσσω ‎(katamássō)
περιμάσσω ‎(perimássō)
προμάσσω ‎(promássō)
προσμάσσω ‎(prosmássō)
ὑπομάσσω ‎(hupomássō)

Related terms

μαγεῖον ‎(mageîon)
μάγειρος ‎(mágeiros)
μαγεύς ‎(mageús)
μαγίς ‎(magís)
μάγμα ‎(mágma)

μαγμός ‎(magmós)
μᾶζα ‎(mâza)
μακτήρ ‎(maktḗr)
μακτήριον ‎(maktḗrion)

μάκτης ‎(máktēs)
μακτός ‎(maktós)
μάκτρα ‎(máktra)
μάκτρον ‎(máktron)

References

μάσσω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
μάσσω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
«μάσσω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill

Etymology

Probably from μακιω ‎(makiō), from Proto-Indo-European *mh₂ǵ-ye-, from Proto-Indo-European *meh₂ǵ-. Cognates include Sanskrit मचतो ‎(macato), Latin mācerō, and Proto-Germanic *makōną (from Proto-Indo-European *mh₂ǵ-eh₂-), hence English make.

Pronunciation

5th BC Attic: IPA: /más.sɔː/
1st BC Egyptian: IPA: /ˈmas.so/
4th AD Koine: IPA: /ˈmas.so/
10th AD Byzantine: IPA: /ˈmas.so/
15th AD Constantinopolitan: IPA: /ˈma.so/

Definify.com

Definition 2024

μάσσω

μάσσω

Ancient Greek

Alternative forms

Verb

Inflection

Derived terms

Related terms

References

Etymology

Pronunciation

Similar Results