Definify.com
Definition 2024
μαντεία
μαντεία
Ancient Greek
Alternative forms
- (4th AD Koine) IPA(key): /mantía/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /mantía/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /mãdía/
Noun
μαντείᾱ • (manteíā) f (genitive μαντείᾱς); first declension
Inflection
First declension of μαντείᾱ, μαντείᾱς
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | μαντείᾱ | μαντείᾱ | μαντεῖαι |
Genitive | μαντείᾱς | μαντείαιν | μαντειῶν |
Dative | μαντείᾳ | μαντείαιν | μαντείαις |
Accusative | μαντείᾱν | μαντείᾱ | μαντείᾱς |
Vocative | μαντείᾱ | μαντείᾱ | μαντεῖαι |
Descendants
References
- μαντεία in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- μαντεία in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «μαντεία» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- divination idem, page 244.
- forecast idem, page 336.
- oracle idem, page 577.
- prediction idem, page 633.
- prognostication idem, page 653.
- prophecy idem, page 653.
- superstition idem, page 839.