Definify.com
Definition 2024
μείρομαι
μείρομαι
Ancient Greek
Verb
μείρομαι • (meíromai)
- I receive as my portion
Conjugation
Present: μείρομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle/ passive |
indicative | μείρομαι | μείρῃ, μείρει |
μείρεται | μείρεσθον | μείρεσθον | μειρόμεθᾰ | μείρεσθε | μείρονται | ||||
| subjunctive | μείρωμαι | μείρῃ | μείρηται | μείρησθον | μείρησθον | μειρώμεθᾰ | μείρησθε | μείρωνται | |||||
| optative | μειροίμην | μείροιο | μείροιτο | μείροισθον | μειροίσθην | μειροίμεθᾰ | μείροισθε | μείροιντο | |||||
| imperative | μείρου | μειρέσθω | μείρεσθον | μειρέσθων | μείρεσθε | μειρέσθων | |||||||
| middle/passive | |||||||||||||
| infinitive | μείρεσθαι | ||||||||||||
| participle | m | μειρόμενος | |||||||||||
| f | μειρομένη | ||||||||||||
| n | μειρόμενον | ||||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Perfect: ἔμμορᾰ, εἵμαρμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἔμμορᾰ | ἔμμορᾰς | ἔμμορε(ν) | ἐμμόρᾰτον | ἐμμόρᾰτον | ἐμμόρᾰμεν | ἐμμόρᾰτε | ἐμμόρᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | ἐμμόρω | ἐμμόρῃς | ἐμμόρῃ | ἐμμόρητον | ἐμμόρητον | ἐμμόρωμεν | ἐμμόρητε | ἐμμόρωσῐ(ν) | |||||
| optative | ἐμμόροιμῐ, ἐμμοροίην |
ἐμμόροις, ἐμμοροίης |
ἐμμόροι, ἐμμοροίη |
ἐμμόροιτον | ἐμμοροίτην | ἐμμόροιμεν | ἐμμόροιτε | ἐμμόροιεν | |||||
| imperative | ἔμμορε | ἐμμορέτω | ἐμμόρετον | ἐμμορέτων | ἐμμόρετε | ἐμμορόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | εἵμαρμαι | εἵμαρσαι | εἵμαρται | εἵμαρθον | εἵμαρθον | εἱμάρμεθᾰ | εἵμαρθε | εἱμάρᾰται | ||||
| subjunctive | εἱμαρμένος ὦ | εἱμαρμένος ᾖς | εἱμαρμένος ᾖ | εἱμαρμένω ἦτον | εἱμαρμένω ἦτον | εἱμαρμένοι ὦμεν | εἱμαρμένοι ἦτε | εἱμαρμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | εἱμαρμένος εἴην | εἱμαρμένος εἴης | εἱμαρμένος εἴη | εἱμαρμένοι εἴητον/εἶτον | εἱμαρμένω εἰήτην/εἴτην | εἱμαρμένοι εἴημεν/εἶμεν | εἱμαρμένοι εἴητε/εἶτε | εἱμαρμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
| imperative | εἵμαρσο | εἱμάρθω | εἵμαρθον | εἱμάρθων | εἵμαρθε | εἱμάρθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | ἐμμορέναι | εἵμαρθαι | |||||||||||
| participle | m | ἐμμορώς | εἱμαρμένος | ||||||||||
| f | ἐμμορυῖᾰ | εἱμαρμένη | |||||||||||
| n | ἐμμορός | εἱμαρμένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Pluperfect: εἱμάρμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle/ passive |
indicative | εἱμάρμην | εἵμαρσο | εἵμαρτο | εἵμαρθον | εἱμάρθην | εἱμάρμεθᾰ | εἵμαρθε | εἱμάρᾰτο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Related terms
References
- μείρομαι in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- μείρομαι in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- μείρομαι in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «μείρομαι» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «μείρομαι» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963