Definify.com
Definition 2024
νομοθετικός
νομοθετικός
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /nomoθetikós/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /nomoθetikós/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /nomoθetikós/
Adjective
νομοθετικός • (nomothetikós) m (feminine νομοθετική, neuter νομοθετικόν); first/second declension
- relating to legislation, legislative
- (of persons) fitted for or skilled in legislation
Inflection
First and second declension of νομοθετικός, νομοθετική, νομοθετικόν
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | νομοθετικός | νομοθετική | νομοθετικόν | νομοθετικώ | νομοθετικᾱ́ | νομοθετικώ | νομοθετικοί | νομοθετικαί | νομοθετικᾰ́ | |||
| Genitive | νομοθετικοῦ | νομοθετικῆς | νομοθετικοῦ | νομοθετικοῖν | νομοθετικαῖν | νομοθετικοῖν | νομοθετικῶν | νομοθετικῶν | νομοθετικῶν | |||
| Dative | νομοθετικῷ | νομοθετικῇ | νομοθετικῷ | νομοθετικοῖν | νομοθετικαῖν | νομοθετικοῖν | νομοθετικοῖς | νομοθετικαῖς | νομοθετικοῖς | |||
| Accusative | νομοθετικόν | νομοθετικήν | νομοθετικόν | νομοθετικώ | νομοθετικᾱ́ | νομοθετικώ | νομοθετικούς | νομοθετικᾱ́ς | νομοθετικᾰ́ | |||
| Vocative | νομοθετικέ | νομοθετική | νομοθετικόν | νομοθετικώ | νομοθετικᾱ́ | νομοθετικώ | νομοθετικοί | νομοθετικαί | νομοθετικᾰ́ | |||
Descendants
- English: nomothetic
References
- νομοθετικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- νομοθετικός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «νομοθετικός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- legislative idem, page 485.