Definify.com
Definition 2024
οἴφω
οἴφω
Ancient Greek
Verb
οἴφω • (oíphō)
- I have sex with
Inflection
Present: οἴφω, οἴφομαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | οἴφω | οἴφεις | οἴφει | οἴφετον | οἴφετον | οἴφομεν | οἴφετε | οἴφουσῐ(ν) |
subjunctive | οἴφω | οἴφῃς | οἴφῃ | οἴφητον | οἴφητον | οἴφωμεν | οἴφητε | οἴφωσῐ(ν) | |
optative | οἴφοιμῐ | οἴφοις | οἴφοι | οἴφοιτον | οἰφοίτην | οἴφοιμεν | οἴφοιτε | οἴφοιεν | |
imperative | οἶφε | οἰφέτω | οἴφετον | οἰφέτων | οἴφετε | οἰφόντων | |||
middle/
passive |
indicative | οἴφομαι | οἴφει/ οἴφῃ |
οἴφεται | οἴφεσθον | οἴφεσθον | οἰφόμεθᾰ | οἴφεσθε | οἴφονται |
subjunctive | οἴφωμαι | οἴφῃ | οἴφηται | οἴφησθον | οἴφησθον | οἰφώμεθᾰ | οἴφησθε | οἴφωνται | |
optative | οἰφοίμην | οἴφοιο | οἴφοιτο | οἴφοισθον | οἰφοίσθην | οἰφοίμεθᾰ | οἴφοισθε | οἴφοιντο | |
imperative | οἴφου | οἰφέσθω | οἴφεσθον | οἰφέσθων | οἴφεσθε | οἰφέσθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | οἴφειν | οἴφεσθαι | |||||||
participle | οἴφων , οἴφουσᾰ , οἶφον | οἰφόμενος , οἰφομένη , οἰφόμενον |
References
- οἴφω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press