Definify.com
Definition 2024
παντοκρατής
παντοκρατής
Ancient Greek
Adjective
παντοκρατής • (pantokratḗs) m, f (neuter παντοκρατές); third declension
Inflection
Declension of παντοκρατής; παντοκρατές (Uncontracted)
| Number | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | |||||||
| Nominative | παντοκρατής | παντοκρατές | παντοκρατέε | παντοκρατέε | παντοκρατέες | παντοκρατέᾰ | |||||||
| Genitive | παντοκρατέος | παντοκρατέος | παντοκρατέοιν | παντοκρατέοιν | παντοκρατέων | παντοκρατέων | |||||||
| Dative | παντοκρατέῐ̈ | παντοκρατέῐ̈ | παντοκρατέοιν | παντοκρατέοιν | παντοκρατέσῐ(ν) | παντοκρατέσῐ(ν) | |||||||
| Accusative | παντοκρατέᾰ | παντοκρατές | παντοκρατέε | παντοκρατέε | παντοκρατέες | παντοκρατέᾰ | |||||||
| Vocative | παντοκρατές | παντοκρατές | παντοκρατέε | παντοκρατέε | παντοκρατέες | παντοκρατέᾰ | |||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | ||||||||||
| παντοκρατέως | παντοκρατέστερος | παντοκρατέστᾰτος | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. | ||||||||||||
Declension of παντοκρατής; παντοκρατές (Contracted)
| Number | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | |||||||
| Nominative | παντοκρατής | παντοκρατές | παντοκρατεῖ | παντοκρατεῖ | παντοκρατεῖς | παντοκρατῆ | |||||||
| Genitive | παντοκρατοῦς | παντοκρατοῦς | παντοκρατοῖν | παντοκρατοῖν | παντοκρατῶν | παντοκρατῶν | |||||||
| Dative | παντοκρατεῖ | παντοκρατεῖ | παντοκρατοῖν | παντοκρατοῖν | παντοκρατέσῐ(ν) | παντοκρατέσῐ(ν) | |||||||
| Accusative | παντοκρατῆ | παντοκρατές | παντοκρατεῖ | παντοκρατεῖ | παντοκρατεῖς | παντοκρατῆ | |||||||
| Vocative | παντοκρατές | παντοκρατές | παντοκρατεῖ | παντοκρατεῖ | παντοκρατεῖς | παντοκρατῆ | |||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | ||||||||||
| παντοκρατῶς | παντοκρατέστερος | παντοκρατέστᾰτος | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. | ||||||||||||
Related terms
- παντοκράτωρ (pantokrátōr)
References
- «παντοκρατής» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «παντοκρατής» in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th-12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften