Definify.com
Definition 2024
παράταξις
παράταξις
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /parátaxsis/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /parátaksis/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /paɾátaksis/
Noun
παράταξις • (parátaxis) f (genitive παρατάξεως); third declension
- a placing side by side
- marshaling, line of battle
Inflection
Third declension of παράταξῐς, παρατάξεως
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | παράταξῐς | παρατάξει | παρατάξεις |
| Genitive | παρατάξεως | παραταξέοιν | παρατάξεων |
| Dative | παρατάξει | παραταξέοιν | παρατάξεσῐ(ν) |
| Accusative | παράταξῐν | παρατάξει | παρατάξεις |
| Vocative | παράταξῐ | παρατάξει | παρατάξεις |
Third declension of παράταξῐς, παρατάξιος
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | παράταξῐς | παρατάξιε | παρατάξιες |
| Genitive | παρατάξιος | παραταξίοιν | παραταξίων |
| Dative | παρατάξῑ, παρατάξει | παραταξίοιν | παρατάξῐσῐ(ν), παραταξίεσῐ(ν), παρατάξεσῐ(ν) |
| Accusative | παράταξῐν | παρατάξιε | παρατάξῑς, παρατάξιᾰς |
| Vocative | παράταξῐ | παρατάξιε | παρατάξιες |
References
- παράταξις in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- παράταξις in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «παράταξις» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.