Definify.com
Definition 2025
παύω
παύω
Ancient Greek
Verb
παύω • (paúō)
- to make to cease
 -  (intransitive, in imperative) cease, leave off
-  Comica Adespota 601
 -  Theopompus Comicus, Collected Works 62
 -  Philetaerus Comicus, Collected Works 6
 
 
Inflection
    Present: παύω, παύομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | παύω | παύεις | παύει | παύετον | παύετον | παύομεν | παύετε | παύουσῐ(ν) | 
| subjunctive | παύω | παύῃς | παύῃ | παύητον | παύητον | παύωμεν | παύητε | παύωσῐ(ν) | |
| optative | παύοιμῐ | παύοις | παύοι | παύοιτον | παυοίτην | παύοιμεν | παύοιτε | παύοιεν | |
| imperative | παῦε | παυέτω | παύετον | παυέτων | παύετε | παυόντων | |||
|  middle/
 passive  | 
indicative | παύομαι |   παύει/ παύῃ  | 
παύεται | παύεσθον | παύεσθον | παυόμεθᾰ | παύεσθε | παύονται | 
| subjunctive | παύωμαι | παύῃ | παύηται | παύησθον | παύησθον | παυώμεθᾰ | παύησθε | παύωνται | |
| optative | παυοίμην | παύοιο | παύοιτο | παύοισθον | παυοίσθην | παυοίμεθᾰ | παύοισθε | παύοιντο | |
| imperative | παύου | παυέσθω | παύεσθον | παυέσθων | παύεσθε | παυέσθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | παύειν | παύεσθαι | |||||||
| participle | παύων , παύουσᾰ , παῦον | παυόμενος , παυομένη , παυόμενον | |||||||
    Imperfect: ἔπαυον, ἐπαυόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἔπαυον | ἔπαυες | ἔπαυε | ἐπαύετον | ἐπαυέτην | ἐπαύομεν | ἐπαύετε | ἔπαυον | 
|  middle/ passive  | 
ἐπαυόμην | ἐπαύου | ἐπαύετο | ἐπαύεσθον | ἐπαυέσθην | ἐπαυόμεθᾰ | ἐπαύεσθε | ἐπαύοντο | |
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | παύεσκον | παύεσκες | παύεσκε | παυέσκετον | παυεσκέτην | παυέσκομεν | παυέσκετε | παύεσκον | 
|  middle/ passive  | 
παυεσκόμην | παυέσκου | παυέσκετο | παυέσκεσθον | παυεσκέσθην | παυεσκόμεθᾰ | παυέσκεσθε | παυέσκοντο | |
    Future: παύσω, παύσομαι, παυσθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | παύσω | παύσεις | παύσει | παύσετον | παύσετον | παύσομεν | παύσετε | παύσουσῐ(ν) | 
| optative | παύσοιμῐ | παύσοις | παύσοι | παύσοιτον | παυσοίτην | παύσοιμεν | παύσοιτε | παύσοιεν | |
| middle | indicative | παύσομαι |   παύσει/ παύσῃ  | 
παύσεται | παύσεσθον | παύσεσθον | παυσόμεθᾰ | παύσεσθε | παύσονται | 
| optative | παυσοίμην | παύσοιο | παύσοιτο | παύσοισθον | παυσοίσθην | παυσοίμεθᾰ | παύσοισθε | παύσοιντο | |
| passive | indicative | παυσθήσομαι |   παυσθήσει/ παυσθήσῃ  | 
παυσθήσεται | παυσθήσεσθον | παυσθήσεσθον | παυσθησόμεθᾰ | παυσθήσεσθε | παυσθήσονται | 
| optative | παυσθησοίμην | παυσθήσοιο | παυσθήσοιτο | παυσθήσοισθον | παυσθησοίσθην | παυσθησοίμεθᾰ | παυσθήσοισθε | παυσθήσοιντο | |
| active | middle | passive | |||||||
| infinitive | παύσειν | παύσεσθαι | παυσθήσεσθαι | ||||||
| participle | παύσων , παύσουσᾰ , παῦσον | παυσόμενος , παυσομένη , παυσόμενον | παυσθησόμενος , παυσθησομένη , παυσθησόμενον | ||||||
    Future: παυθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| passive | indicative | παυθήσομαι |   παυθήσει/ παυθήσῃ  | 
παυθήσεται | παυθήσεσθον | παυθήσεσθον | παυθησόμεθᾰ | παυθήσεσθε | παυθήσονται | 
| optative | παυθησοίμην | παυθήσοιο | παυθήσοιτο | παυθήσοισθον | παυθησοίσθην | παυθησοίμεθᾰ | παυθήσοισθε | παυθήσοιντο | |
| infinitive | participle | ||||||||
| παυθήσεσθαι | παυθησόμενος , παυθησομένη , παυθησόμενον | ||||||||
    Aorist: ἔπαυσα, ἐπαυσάμην, ἐπαύσθην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἔπαυσα | ἔπαυσας | ἔπαυσε | ἐπαύσατον | ἐπαυσάτην | ἐπαύσαμεν | ἐπαύσατε | ἔπαυσαν | 
| subjunctive | παύσω | παύσῃς | παύσῃ | παύσητον | παύσητον | παύσωμεν | παύσητε | παύσωσῐ(ν) | |
| optative | παύσαιμῐ |  παύσαις/ παύσειας  | 
 παύσαι/ παύσειε  | 
παύσαιτον | παυσαίτην | παύσαιμεν | παύσαιτε |  παύσαιεν/ παύσειαν  | 
|
| imperative | παῦσον | παυσάτω | παύσατον | παυσάτων | παύσατε | παυσάντων | |||
| middle | indicative | ἐπαυσάμην | ἐπαύσω | ἐπαύσατο | ἐπαύσασθον | ἐπαυσάσθην | ἐπαυσάμεθα | ἐπαύσασθε | ἐπαύσαντο | 
| subjunctive | παύσωμαι | παύσῃ | παύσηται | παύσησθον | παύσησθον | παυσώμεθα | παύσησθε | παύσωνται | |
| optative | παυσαίμην | παύσαιο | παύσαιτο | παύσαισθον | παυσαίσθην | παυσαίμεθα | παύσαισθε | παύσαιντο | |
| imperative | παῦσαι | παυσάσθω | παύσασθον | παυσάσθων | παύσασθε | παυσάσθων | |||
| passive | indicative | ἐπαύσθην | ἐπαύσθης | ἐπαύσθη | ἐπαύσθητον | ἐπαυσθήτην | ἐπαύσθημεν | ἐπαύσθητε | ἐπαύσθησαν | 
| subjunctive | παυσθῶ | παυσθῇς | παυσθῇ | παυσθῆτον | παυσθῆτον | παυσθῶμεν | παυσθῆτε | παυσθῶσῐ(ν) | |
| optative | παυσθείην | παυσθείης | παυσθείη |  παυσθεῖτον/ παυσθείητον  | 
 παυσθείτην/ παυσθειήτην  | 
 παυσθεῖμεν/ παυσθείημεν  | 
 παυσθεῖτε/ παυσθείητε  | 
 παυσθεῖεν/ παυσθείησαν  | 
|
| imperative | παύσθητι | παυσθήτω | παύσθητον | παυσθήτων | παύσθητε | παυσθέντων | |||
| active | middle | passive | |||||||
| infinitive | παῦσαι | παύσασθαι | παυσθῆναι | ||||||
| participle | m | παύσᾱς | παυσάμενος | παυσθείς | |||||
| f | παύσᾱσα | παυσαμένη | παυσθεῖσα | ||||||
| n | παῦσαν | παυσάμενον | παυσθέν | ||||||
    Aorist: ἐπαύθην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| passive | indicative | ἐπαύθην | ἐπαύθης | ἐπαύθη | ἐπαύθητον | ἐπαυθήτην | ἐπαύθημεν | ἐπαύθητε | ἐπαύθησαν | 
| subjunctive | παυθῶ | παυθῇς | παυθῇ | παυθῆτον | παυθῆτον | παυθῶμεν | παυθῆτε | παυθῶσῐ(ν) | |
| optative | παυθείην | παυθείης | παυθείη |  παυθεῖτον/ παυθείητον  | 
 παυθείτην/ παυθειήτην  | 
 παυθεῖμεν/ παυθείημεν  | 
 παυθεῖτε/ παυθείητε  | 
 παυθεῖεν/ παυθείησαν  | 
|
| imperative | παύθητι | παυθήτω | παύθητον | παυθήτων | παύθητε | παυθέντων | |||
| infinitive | participle | ||||||||
| passive | παυθῆναι | παυθείς, παυθεῖσα, παυθέν | |||||||
    Perfect: πέπαυκα, πέπαυμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| perfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | πέπαυκα | πέπαυκας | πέπαυκε | πεπαύκατον | πεπαύκατον | πεπαύκαμεν | πεπαύκατε | πεπαύκᾱσῐ(ν) | 
| subjunctive |   πεπαυκὼς ὦ/ πεπαύκω  | 
  πεπαυκὼς ᾖς/ πεπαύκῃς  | 
  πεπαυκὼς ᾖ/ πεπαύκῃ  | 
  πεπαυκότε ἦτον/ πεπαύκητον  | 
  πεπαυκότε ἦτον/ πεπαύκητον  | 
  πεπαυκότες ὦμεν/ πεπαύκωμεν  | 
  πεπαυκότες ἦτε/ πεπαύκητε  | 
  πεπαυκότες ὦσῐ(ν)/ πεπαύκωσῐ(ν)  | 
|
| optative |   πεπαυκὼς εἴην/ πεπαύκοιμῐ/ πεπαυκοίην  | 
  πεπαυκὼς εἴης/ πεπαύκοις/ πεπαυκοίης  | 
  πεπαυκὼς εἴη/ πεπαύκοι/ πεπαυκοίη  | 
  πεπαυκότε εἴητον/ πεπαυκότε εἶτον/ πεπαύκοιτον  | 
  πεπαυκὀτε εἰήτην/ πεπαυκότε εἴτην/ πεπαυκοίτην  | 
  πεπαυκότες εἴημεν/ πεπαυκότες εἶμεν/ πεπαύκοιμεν  | 
  πεπαυκότες εἴητε/ πεπαυκότες εἶτε/ πεπαύκοιτε  | 
  πεπαυκότες εἴησαν/ πεπαυκότε εἶεν/ πεπαύκοιεν  | 
|
| imperative | πεπαυκὼς ἴσθῐ | πεπαυκὼς ἔστω | πεπαυκότε ἔστον | πεπαυκότε ἔστων | πεπαυκότες ἔστε | πεπαυκότες ὄντων | |||
|  middle/
 passive  | 
indicative | πέπαυμαι | πέπαυσαι | πέπαυται | πέπαυσθον | πέπαυσθον | πεπαύμεθα | πέπαυσθε | πέπαυνται | 
| subjunctive | πεπαυμένος ὦ | πεπαυμένος ᾖς | πεπαυμένος ᾖ | πεπαυμένω ἦτον | πεπαυμένω ἦτον | πεπαυμένοι ὦμεν | πεπαυμένοι ἦτε | πεπαυμένοι ὦσῐ | |
| optative | πεπαυμένος εἴην | πεπαυμένος εἴης | πεπαυμένος εἴη |   πεπαυμένοι εἴητον/ πεπαυμένοι εἶτον  | 
  πεπαυμένω εἰήτην/ πεπαυμένω εἴτην  | 
  πεπαυμένοι εἴημεν/ πεπαυμένοι εἶμεν  | 
  πεπαυμένοι εἴητε/ πεπαυμένοι εἶτε  | 
  πεπαυμένοι εἴησαν/ πεπαυμένοι εἶεν  | 
|
| imperative | πέπαυσο | πεπαύσθω | πέπαυσθον | πεπαύσθων | πέπαυσθε | πεπαύσθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | πεπαυκέναι | πεπαύσθαι | |||||||
| participle | πεπαυκώς , πεπαυκυῖα , πεπαυκός | πεπαυμένος , πεπαυμένη , πεπαυμένον | |||||||
References
- παύω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
 - παύω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
 - παύω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
 - «παύω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
 - «παύω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
 - παύω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
 - “G3973”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
 - «παύω» in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th-12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
 
Greek
Verb
παύω • (pávo) (simple past έπαψα or έπαυσα)
-  stop, cease
- έπαψα να πηγαίνω ― épapsa na pigaíno ― to stop going
 
 - pause
 -  depose, relieve of duties
- Ο πρωθυπουργός έπαυσε τον υπουργό. ― O prothypourgós épafse ton ypourgó. ― The prime minister was removed from office.
 
 
Conjugation
This verb needs an inflection-table template.