Definify.com
Definition 2024
πείθω
πείθω
See also: πειθώ
Ancient Greek
Alternative forms
- πίθημῐ (píthēmi) Aeolic
Verb
πείθω • (peíthō)
- (active)
- (in the mediopassive, πείθομαι, and Epic future, πῐθήσω, with dative)
- (second perfect active, πέποιθᾰ, with passive sense) I trust, rely on (with dative of person or thing)
- New Testament, The Gospel of Mark 10.24
- New Testament, Second Epistle to the Corinthians 2.3
- New Testament, Second Epistle to the Corinthians 10.7
- New Testament, Epistle to the Galatians 5.10
- (perfect passive, πέπεισμαι, post-Epic) I believe, trust (with dative)
- New Testament, Epistle to the Hebrews 6.9
Inflection
Present: πείθω, πείθομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πείθω | πείθεις | πείθει | πείθετον | πείθετον | πείθομεν | πείθετε | πείθουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | πείθω | πείθῃς | πείθῃ | πείθητον | πείθητον | πείθωμεν | πείθητε | πείθωσῐ(ν) | |||||
optative | πείθοιμῐ | πείθοις | πείθοι | πείθοιτον | πειθοίτην | πείθοιμεν | πείθοιτε | πείθοιεν | |||||
imperative | πεῖθε | πειθέτω | πείθετον | πειθέτων | πείθετε | πειθόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | πείθομαι | πείθῃ, πείθει |
πείθεται | πείθεσθον | πείθεσθον | πειθόμεθᾰ | πείθεσθε | πείθονται | ||||
subjunctive | πείθωμαι | πείθῃ | πείθηται | πείθησθον | πείθησθον | πειθώμεθᾰ | πείθησθε | πείθωνται | |||||
optative | πειθοίμην | πείθοιο | πείθοιτο | πείθοισθον | πειθοίσθην | πειθοίμεθᾰ | πείθοισθε | πείθοιντο | |||||
imperative | πείθου | πειθέσθω | πείθεσθον | πειθέσθων | πείθεσθε | πειθέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | πείθειν | πείθεσθαι | |||||||||||
participle | m | πείθων | πειθόμενος | ||||||||||
f | πείθουσᾰ | πειθομένη | |||||||||||
n | πεῖθον | πειθόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔπειθον | ἔπειθες | ἔπειθε(ν) | ἐπείθετον | ἐπειθέτην | ἐπείθομεν | ἐπείθετε | ἔπειθον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐπειθόμην | ἐπείθου | ἐπείθετο | ἐπείθεσθον | ἐπειθέσθην | ἐπειθόμεθᾰ | ἐπείθεσθε | ἐπείθοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πεῖθον | πεῖθες | πεῖθε(ν) | πείθετον | πειθέτην | πείθομεν | πείθετε | πεῖθον | ||||
middle/ passive |
indicative | πειθόμην | πείθου | πείθετο | πείθεσθον | πειθέσθην | πειθόμεθᾰ | πείθεσθε | πείθοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πείσω | πείσεις | πείσει | πείσετον | πείσετον | πείσομεν | πείσετε | πείσουσῐ(ν) | ||||
optative | πείσοιμῐ | πείσοις | πείσοι | πείσοιτον | πεισοίτην | πείσοιμεν | πείσοιτε | πείσοιεν | |||||
middle | indicative | πείσομαι | πείσῃ, πείσει |
πείσεται | πείσεσθον | πείσεσθον | πεισόμεθᾰ | πείσεσθε | πείσονται | ||||
optative | πεισοίμην | πείσοιο | πείσοιτο | πείσοισθον | πεισοίσθην | πεισοίμεθᾰ | πείσοισθε | πείσοιντο | |||||
passive | indicative | πεισθήσομαι | πεισθήσῃ | πεισθήσεται | πεισθήσεσθον | πεισθήσεσθον | πεισθησόμεθᾰ | πεισθήσεσθε | πεισθήσονται | ||||
optative | πεισθησοίμην | πεισθήσοιο | πεισθήσοιτο | πεισθήσοισθον | πεισθησοίσθην | πεισθησοίμεθᾰ | πεισθήσοισθε | πεισθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | πείσειν | πείσεσθαι | πεισθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | πείσων | πεισόμενος | πεισθησόμενος | |||||||||
f | πείσουσᾰ | πεισομένη | πεισθησομένη | ||||||||||
n | πεῖσον | πεισόμενον | πεισθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πῐθήσω | πῐθήσεις | πῐθήσει | πῐθήσετον | πῐθήσετον | πῐθήσομεν | πῐθήσετε | πῐθήσουσῐ(ν) | ||||
optative | πῐθήσοιμῐ | πῐθήσοις | πῐθήσοι | πῐθήσοιτον | πῐθησοίτην | πῐθήσοιμεν | πῐθήσοιτε | πῐθήσοιεν | |||||
active | |||||||||||||
infinitive | πῐθήσειν | ||||||||||||
participle | m | πῐθήσων | |||||||||||
f | πῐθήσουσᾰ | ||||||||||||
n | πῐθῆσον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἔπεισᾰ, ἐπεισᾰ́μην, ἐπείσθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔπεισᾰ | ἔπεισᾰς | ἔπεισε(ν) | ἐπείσᾰτον | ἐπεισᾰ́την | ἐπείσᾰμεν | ἐπείσᾰτε | ἔπεισᾰν | ||||
subjunctive | πείσω | πείσῃς | πείσῃ | πείσητον | πείσητον | πείσωμεν | πείσητε | πείσωσῐ(ν) | |||||
optative | πείσαιμῐ | πείσειᾰς, πείσαις |
πείσειε(ν), πείσαι |
πείσαιτον | πεισαίτην | πείσαιμεν | πείσαιτε | πείσειᾰν, πείσαιεν |
|||||
imperative | πεῖσον | πεισᾰ́τω | πείσᾰτον | πεισᾰ́των | πείσᾰτε | πεισᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἐπεισᾰ́μην | ἐπείσω | ἐπείσᾰτο | ἐπείσᾰσθον | ἐπεισᾰ́σθην | ἐπεισᾰ́μεθᾰ | ἐπείσᾰσθε | ἐπείσᾰντο | ||||
subjunctive | πείσωμαι | πείσῃ | πείσηται | πείσησθον | πείσησθον | πεισώμεθᾰ | πείσησθε | πείσωνται | |||||
optative | πεισαίμην | πείσαιο | πείσαιτο | πείσαισθον | πεισαίσθην | πεισαίμεθᾰ | πείσαισθε | πείσαιντο | |||||
imperative | πεῖσαι | πεισᾰ́σθω | πείσᾰσθον | πεισᾰ́σθων | πείσᾰσθε | πεισᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ἐπείσθην | ἐπείσθης | ἐπείσθη | ἐπείσθητον | ἐπεισθήτην | ἐπείσθημεν | ἐπείσθητε | ἐπείσθησᾰν | ||||
subjunctive | πεισθῶ | πεισθῇς | πεισθῇ | πεισθῆτον | πεισθῆτον | πεισθῶμεν | πεισθῆτε | πεισθῶσῐ(ν) | |||||
optative | πεισθείην | πεισθείης | πεισθείη | πεισθεῖτον, πεισθείητον |
πεισθείτην, πεισθειήτην |
πεισθεῖμεν, πεισθείημεν |
πεισθεῖτε, πεισθείητε |
πεισθεῖεν, πεισθείησᾰν |
|||||
imperative | πείσθητῐ | πεισθήτω | πείσθητον | πεισθήτων | πείσθητε | πεισθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | πεῖσαι | πείσᾰσθαι | πεισθῆναι | ||||||||||
participle | m | πείσᾱς | πεισᾰ́μενος | πεισθείς | |||||||||
f | πείσᾱσᾰ | πεισᾰμένη | πεισθεῖσᾰ | ||||||||||
n | πεῖσᾰν | πεισᾰ́μενον | πεισθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔπῐθον | ἔπῐθες | ἔπῐθε(ν) | ἐπῐ́θετον | ἐπῐθέτην | ἐπῐ́θομεν | ἐπῐ́θετε | ἔπῐθον | ||||
subjunctive | πῐ́θω | πῐ́θῃς | πῐ́θῃ | πῐ́θητον | πῐ́θητον | πῐ́θωμεν | πῐ́θητε | πῐ́θωσῐ(ν) | |||||
optative | πῐ́θοιμῐ | πῐ́θοις | πῐ́θοι | πῐ́θοιτον | πῐθοίτην | πῐ́θοιμεν | πῐ́θοιτε | πῐ́θοιεν | |||||
imperative | πῐ́θε | πῐθέτω | πῐ́θετον | πῐθέτων | πῐ́θετε | πῐθόντων | |||||||
middle | indicative | ἐπῐθόμην | ἐπῐ́θου | ἐπῐ́θετο | ἐπῐ́θεσθον | ἐπῐθέσθην | ἐπῐθόμεθᾰ | ἐπῐ́θεσθε | ἐπῐ́θοντο | ||||
subjunctive | πῐ́θωμαι | πῐ́θῃ | πῐ́θηται | πῐ́θησθον | πῐ́θησθον | πῐθώμεθᾰ | πῐ́θησθε | πῐ́θωνται | |||||
optative | πῐθοίμην | πῐ́θοιο | πῐ́θοιτο | πῐ́θοισθον | πῐθοίσθην | πῐθοίμεθᾰ | πῐ́θοισθε | πῐ́θοιντο | |||||
imperative | πῐθοῦ | πῐθέσθω | πῐ́θεσθον | πῐθέσθων | πῐ́θεσθε | πῐθέσθων | |||||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | πῐθεῖν | πῐθέσθαι | |||||||||||
participle | m | πῐθών | πῐθόμενος | ||||||||||
f | πῐθοῦσᾰ | πῐθομένη | |||||||||||
n | πῐθόν | πῐθόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: πῐ́θον, πῐθόμην (Poetic)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πῐ́θον | πῐ́θες | πῐ́θε(ν) | πῐ́θετον | πῐθέτην | πῐ́θομεν | πῐ́θετε | πῐ́θον | ||||
subjunctive | πῐ́θω | πῐ́θῃς | πῐ́θῃ | πῐ́θητον | πῐ́θητον | πῐ́θωμεν | πῐ́θητε | πῐ́θωσῐ(ν) | |||||
optative | πῐ́θοιμῐ | πῐ́θοις | πῐ́θοι | πῐ́θοιτον | πῐθοίτην | πῐ́θοιμεν | πῐ́θοιτε | πῐ́θοιεν | |||||
imperative | πῐ́θε | πῐθέτω | πῐ́θετον | πῐθέτων | πῐ́θετε | πῐθόντων | |||||||
middle | indicative | πῐθόμην | πῐ́θου | πῐ́θετο | πῐ́θεσθον | πῐθέσθην | πῐθόμεθᾰ | πῐ́θεσθε | πῐ́θοντο | ||||
subjunctive | πῐ́θωμαι | πῐ́θῃ | πῐ́θηται | πῐ́θησθον | πῐ́θησθον | πῐθώμεθᾰ | πῐ́θησθε | πῐ́θωνται | |||||
optative | πῐθοίμην | πῐ́θοιο | πῐ́θοιτο | πῐ́θοισθον | πῐθοίσθην | πῐθοίμεθᾰ | πῐ́θοισθε | πῐ́θοιντο | |||||
imperative | πῐθοῦ | πῐθέσθω | πῐ́θεσθον | πῐθέσθων | πῐ́θεσθε | πῐθέσθων | |||||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | πῐθεῖν | πῐθέσθαι | |||||||||||
participle | m | πῐθών | πῐθόμενος | ||||||||||
f | πῐθοῦσᾰ | πῐθομένη | |||||||||||
n | πῐθόν | πῐθόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πέπῐθον | πέπῐθες | πέπῐθε(ν) | πεπῐ́θετον | πεπῐθέτην | πεπῐ́θομεν | πεπῐ́θετε | πέπῐθον | ||||
subjunctive | πεπῐ́θω | πεπῐ́θῃς | πεπῐ́θῃ | πεπῐ́θητον | πεπῐ́θητον | πεπῐ́θωμεν | πεπῐ́θητε | πεπῐ́θωσῐ(ν) | |||||
optative | πεπῐ́θοιμῐ | πεπῐ́θοις | πεπῐ́θοι | πεπῐ́θοιτον | πεπῐθοίτην | πεπῐ́θοιμεν | πεπῐ́θοιτε | πεπῐ́θοιεν | |||||
imperative | πέπῐθε | πεπῐθέτω | πεπῐ́θετον | πεπῐθέτων | πεπῐ́θετε | πεπῐθόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | πεπῐθεῖν | ||||||||||||
participle | m | πεπῐθών | |||||||||||
f | πεπῐθοῦσᾰ | ||||||||||||
n | πεπῐθόν | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπῐ́θησᾰ | ἐπῐ́θησᾰς | ἐπῐ́θησε(ν) | ἐπῐθήσᾰτον | ἐπῐθησᾰ́την | ἐπῐθήσᾰμεν | ἐπῐθήσᾰτε | ἐπῐ́θησᾰν | ||||
subjunctive | πῐθήσω | πῐθήσῃς | πῐθήσῃ | πῐθήσητον | πῐθήσητον | πῐθήσωμεν | πῐθήσητε | πῐθήσωσῐ(ν) | |||||
optative | πῐθήσαιμῐ | πῐθήσειᾰς, πῐθήσαις |
πῐθήσειε(ν), πῐθήσαι |
πῐθήσαιτον | πῐθησαίτην | πῐθήσαιμεν | πῐθήσαιτε | πῐθήσειᾰν, πῐθήσαιεν |
|||||
imperative | πῐ́θησον | πῐθησᾰ́τω | πῐθήσᾰτον | πῐθησᾰ́των | πῐθήσᾰτε | πῐθησᾰ́ντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | πῐθῆσαι | ||||||||||||
participle | m | πῐθήσᾱς | |||||||||||
f | πῐθήσᾱσᾰ | ||||||||||||
n | πῐθῆσᾰν | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: πέπεικᾰ, πέπεισμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πέπεικᾰ | πέπεικᾰς | πέπεικε(ν) | πεπείκᾰτον | πεπείκᾰτον | πεπείκᾰμεν | πεπείκᾰτε | πεπείκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | πεπείκω | πεπείκῃς | πεπείκῃ | πεπείκητον | πεπείκητον | πεπείκωμεν | πεπείκητε | πεπείκωσῐ(ν) | |||||
optative | πεπείκοιμῐ, πεπεικοίην |
πεπείκοις, πεπεικοίης |
πεπείκοι, πεπεικοίη |
πεπείκοιτον | πεπεικοίτην | πεπείκοιμεν | πεπείκοιτε | πεπείκοιεν | |||||
imperative | πέπεικε | πεπεικέτω | πεπείκετον | πεπεικέτων | πεπείκετε | πεπεικόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | πέπεισμαι | πέπεισαι | πέπεισται | πέπεισθον | πέπεισθον | πεπείσμεθᾰ | πέπεισθε | πεπείσᾰται | ||||
subjunctive | πεπεισμένος ὦ | πεπεισμένος ᾖς | πεπεισμένος ᾖ | πεπεισμένω ἦτον | πεπεισμένω ἦτον | πεπεισμένοι ὦμεν | πεπεισμένοι ἦτε | πεπεισμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | πεπεισμένος εἴην | πεπεισμένος εἴης | πεπεισμένος εἴη | πεπεισμένοι εἴητον/εἶτον | πεπεισμένω εἰήτην/εἴτην | πεπεισμένοι εἴημεν/εἶμεν | πεπεισμένοι εἴητε/εἶτε | πεπεισμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | πέπεισο | πεπείσθω | πέπεισθον | πεπείσθων | πέπεισθε | πεπείσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | πεπεικέναι | πέπεισθαι | |||||||||||
participle | m | πεπεικώς | πεπεισμένος | ||||||||||
f | πεπεικυῖᾰ | πεπεισμένη | |||||||||||
n | πεπεικός | πεπεισμένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πέποιθᾰ | πέποιθᾰς | πέποιθε(ν) | πεποίθᾰτον | πεποίθᾰτον | πεποίθᾰμεν | πεποίθᾰτε | πεποίθᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | πεποίθω | πεποίθῃς | πεποίθῃ | πεποίθητον | πεποίθητον | πεποίθωμεν | πεποίθητε | πεποίθωσῐ(ν) | |||||
optative | πεποίθοιμῐ, πεποιθοίην |
πεποίθοις, πεποιθοίης |
πεποίθοι, πεποιθοίη |
πεποίθοιτον | πεποιθοίτην | πεποίθοιμεν | πεποίθοιτε | πεποίθοιεν | |||||
imperative | πέποιθε | πεποιθέτω | πεποίθετον | πεποιθέτων | πεποίθετε | πεποιθόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | πεποιθέναι | ||||||||||||
participle | m | πεποιθώς | |||||||||||
f | πεποιθυῖᾰ | ||||||||||||
n | πεποιθός | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Pluperfect: ἐπεποίθειν (passive sense)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπεποίθειν, ἐπεποίθη |
ἐπεποίθεις, ἐπεποίθης |
ἐπεποίθει(ν) | ἐπεποίθετον | ἐπεποιθέτην | ἐπεποίθεμεν | ἐπεποίθετε | ἐπεποίθεσᾰν | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Derived terms
Terms derived from πείθω (peíthō)
|
|
|
Related terms
Related terms
References
- πείθω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- πείθω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- πείθω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «πείθω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- «πείθω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- πείθω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- “G3982”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979