Definify.com
Definition 2024
πηγαῖος
πηγαῖος
See also: πηγαίος
Ancient Greek
Adjective
πηγαῖος • (pēgaîos) m (feminine πηγαία, neuter πηγαῖον); first/second declension
- of or from a well
Inflection
First and second declension of πηγαῖος, πηγαίᾱ, πηγαῖον
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | πηγαῖος | πηγαίᾱ | πηγαῖον | πηγαίω | πηγαίᾱ | πηγαίω | πηγαῖοι | πηγαῖαι | πηγαῖᾰ | |||
| Genitive | πηγαίου | πηγαίᾱς | πηγαίου | πηγαίοιν | πηγαίαιν | πηγαίοιν | πηγαίων | πηγαίων | πηγαίων | |||
| Dative | πηγαίῳ | πηγαίᾳ | πηγαίῳ | πηγαίοιν | πηγαίαιν | πηγαίοιν | πηγαίοις | πηγαίαις | πηγαίοις | |||
| Accusative | πηγαῖον | πηγαίᾱν | πηγαῖον | πηγαίω | πηγαίᾱ | πηγαίω | πηγαίους | πηγαίᾱς | πηγαῖᾰ | |||
| Vocative | πηγαῖε | πηγαίᾱ | πηγαῖον | πηγαίω | πηγαίᾱ | πηγαίω | πηγαῖοι | πηγαῖαι | πηγαῖᾰ | |||
Descendants
- Greek: πηγαίος (pigaíos, “of or from a well, of or relating to source”, adj)
References
- πηγαῖος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- πηγαῖος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «πηγαῖος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «πηγαῖος» in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th-12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.