Definify.com
Definition 2024
πρεσβυτέριον
πρεσβυτέριον
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /prezβytérion/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /prezvytérion/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /pɾezvitéɾion/
Noun
πρεσβῡτέριον • (presbūtérion) n (genitive πρεσβυτερίου); second declension
- council, body of elders, presbytery
Inflection
Second declension of πρεσβῡτέριον, πρεσβῡτερίου
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ πρεσβῡτέριον | τὼ πρεσβῡτερίω | τὰ πρεσβῡτέριᾰ |
| Genitive | τοῦ πρεσβῡτερίου | τοῖν πρεσβῡτερίοιν | τῶν πρεσβῡτερίων |
| Dative | τῷ πρεσβῡτερίῳ | τοῖν πρεσβῡτερίοιν | τοῖς πρεσβῡτερίοις |
| Accusative | τὸ πρεσβῡτέριον | τὼ πρεσβῡτερίω | τὰ πρεσβῡτέριᾰ |
| Vocative | πρεσβῡτέριον | πρεσβῡτερίω | πρεσβῡτέριᾰ |
Descendants
- English: presbytery
- Greek: πρεσβυτέριο (presvytério)
- Latin: presbyterium
References
- πρεσβυτέριον in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- πρεσβυτέριον in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «πρεσβυτέριον» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- “G4244”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979