Definify.com
Definition 2024
προσκήνιον
προσκήνιον
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /proskínion/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /proscínion/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /pɾoscínion/
Noun
προσκήνιον • (proskḗnion) n (genitive προσκηνίου); second declension
- the forepart or entrance of a tent
- proscenium
- Polybius, The Histories 30.13
-
Inflection
Second declension of προσκήνιον, προσκηνίου
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | προσκήνιον | προσκηνίω | προσκήνιᾰ |
Genitive | προσκηνίου | προσκηνίοιν | προσκηνίων |
Dative | προσκηνίῳ | προσκηνίοιν | προσκηνίοις |
Accusative | προσκήνιον | προσκηνίω | προσκήνιᾰ |
Vocative | προσκήνιον | προσκηνίω | προσκήνιᾰ |
Synonyms
- (proscenium): λογεῖον (logeîon)
References
- προσκήνιον in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «προσκήνιον» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- LSJ 8th edition