Definify.com
Definition 2024
πρόσταξις
πρόσταξις
Ancient Greek
Noun
πρόσταξις • (próstaxis) f (genitive προστάξεως); third declension
- posting of additional troops on the wings of a phalanx
- ordinance, command
Inflection
Third declension of πρόσταξῐς, προστάξεως
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | πρόσταξῐς | προστάξει | προστάξεις |
| Genitive | προστάξεως | προσταξέοιν | προστάξεων |
| Dative | προστάξει | προσταξέοιν | προστάξεσῐ(ν) |
| Accusative | πρόσταξῐν | προστάξει | προστάξεις |
| Vocative | πρόσταξῐ | προστάξει | προστάξεις |
Third declension of πρόσταξῐς, προστάξιος
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | πρόσταξῐς | προστάξιε | προστάξιες |
| Genitive | προστάξιος | προσταξίοιν | προσταξίων |
| Dative | προστάξῑ, προστάξει | προσταξίοιν | προστάξῐσῐ(ν), προσταξίεσῐ(ν), προστάξεσῐ(ν) |
| Accusative | πρόσταξῐν | προστάξιε | προστάξῑς, προστάξιᾰς |
| Vocative | πρόσταξῐ | προστάξιε | προστάξιες |
References
- πρόσταξις in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- πρόσταξις in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «πρόσταξις» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- assessment idem, page 45.