Definify.com
Definition 2024
σατράπης
σατράπης
Ancient Greek
Alternative forms
- σατράππης (satráppēs)
- σαδράπας (sadrápas)
- (4th AD Koine) IPA(key): /satrápis/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /satrápis/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /satɾápis/
Noun
σατράπης • (satrápēs) m (genitive σατράπου); first declension
Inflection
First declension of σατράπης, σατράπου
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | σατράπης | σατράπᾱ | σατράπαι |
Genitive | σατράπου | σατράπαιν | σατραπῶν |
Dative | σατράπῃ | σατράπαιν | σατράπαις |
Accusative | σατράπην | σατράπᾱ | σατράπᾱς |
Vocative | σατράπη | σατράπᾱ | σατράπαι |
Descendants
- Russian: сатра́п m (satráp)
References
- σατράπης in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «σατράπης» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- governor idem, page 368.
- satrap idem, page 734.
- vicegerent idem, page 950.
- viceroy idem, page 950.