Definify.com
Definition 2024
σείω
σείω
Ancient Greek
Alternative forms
- σίω (síō) Poetic
Verb
σείω • (seíō)
- (transitive) I shake
- Anacr. 49
- (passive, intransitive) I shake
- (middle voice) I shake
- I shake myself
Inflection
Present: σείω, σείομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σείω | σείεις | σείει | σείετον | σείετον | σείομεν | σείετε | σείουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | σείω | σείῃς | σείῃ | σείητον | σείητον | σείωμεν | σείητε | σείωσῐ(ν) | |||||
optative | σείοιμῐ | σείοις | σείοι | σείοιτον | σειοίτην | σείοιμεν | σείοιτε | σείοιεν | |||||
imperative | σεῖε | σειέτω | σείετον | σειέτων | σείετε | σειόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | σείομαι | σείῃ, σείει |
σείεται | σείεσθον | σείεσθον | σειόμεθᾰ | σείεσθε | σείονται | ||||
subjunctive | σείωμαι | σείῃ | σείηται | σείησθον | σείησθον | σειώμεθᾰ | σείησθε | σείωνται | |||||
optative | σειοίμην | σείοιο | σείοιτο | σείοισθον | σειοίσθην | σειοίμεθᾰ | σείοισθε | σείοιντο | |||||
imperative | σείου | σειέσθω | σείεσθον | σειέσθων | σείεσθε | σειέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | σείειν | σείεσθαι | |||||||||||
participle | m | σείων | σειόμενος | ||||||||||
f | σείουσᾰ | σειομένη | |||||||||||
n | σεῖον | σειόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἔσειον, ἐσειόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔσειον | ἔσειες | ἔσειε(ν) | ἐσείετον | ἐσειέτην | ἐσείομεν | ἐσείετε | ἔσειον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐσειόμην | ἐσείου | ἐσείετο | ἐσείεσθον | ἐσειέσθην | ἐσειόμεθᾰ | ἐσείεσθε | ἐσείοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σεῖον | σεῖες | σεῖε(ν) | σείετον | σειέτην | σείομεν | σείετε | σεῖον | ||||
middle/ passive |
indicative | σειόμην | σείου | σείετο | σείεσθον | σειέσθην | σειόμεθᾰ | σείεσθε | σείοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σείασκον | σείασκες | σείασκε(ν) | σειάσκετον | σειασκέτην | σειάσκομεν | σειάσκετε | σείασκον | ||||
middle/ passive |
indicative | σειασκόμην | σειάσκου | σειάσκετο | σειάσκεσθον | σειασκέσθην | σειασκόμεθᾰ | σειάσκεσθε | σειάσκοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: σείσω, σείσομαι, σεισθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σείσω | σείσεις | σείσει | σείσετον | σείσετον | σείσομεν | σείσετε | σείσουσῐ(ν) | ||||
optative | σείσοιμῐ | σείσοις | σείσοι | σείσοιτον | σεισοίτην | σείσοιμεν | σείσοιτε | σείσοιεν | |||||
middle | indicative | σείσομαι | σείσῃ, σείσει |
σείσεται | σείσεσθον | σείσεσθον | σεισόμεθᾰ | σείσεσθε | σείσονται | ||||
optative | σεισοίμην | σείσοιο | σείσοιτο | σείσοισθον | σεισοίσθην | σεισοίμεθᾰ | σείσοισθε | σείσοιντο | |||||
passive | indicative | σεισθήσομαι | σεισθήσῃ | σεισθήσεται | σεισθήσεσθον | σεισθήσεσθον | σεισθησόμεθᾰ | σεισθήσεσθε | σεισθήσονται | ||||
optative | σεισθησοίμην | σεισθήσοιο | σεισθήσοιτο | σεισθήσοισθον | σεισθησοίσθην | σεισθησοίμεθᾰ | σεισθήσοισθε | σεισθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | σείσειν | σείσεσθαι | σεισθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | σείσων | σεισόμενος | σεισθησόμενος | |||||||||
f | σείσουσᾰ | σεισομένη | σεισθησομένη | ||||||||||
n | σεῖσον | σεισόμενον | σεισθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἔσεισᾰ, ἐσεισᾰ́μην, ἐσείσθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔσεισᾰ | ἔσεισᾰς | ἔσεισε(ν) | ἐσείσᾰτον | ἐσεισᾰ́την | ἐσείσᾰμεν | ἐσείσᾰτε | ἔσεισᾰν | ||||
subjunctive | σείσω | σείσῃς | σείσῃ | σείσητον | σείσητον | σείσωμεν | σείσητε | σείσωσῐ(ν) | |||||
optative | σείσαιμῐ | σείσειᾰς, σείσαις |
σείσειε(ν), σείσαι |
σείσαιτον | σεισαίτην | σείσαιμεν | σείσαιτε | σείσειᾰν, σείσαιεν |
|||||
imperative | σεῖσον | σεισᾰ́τω | σείσᾰτον | σεισᾰ́των | σείσᾰτε | σεισᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἐσεισᾰ́μην | ἐσείσω | ἐσείσᾰτο | ἐσείσᾰσθον | ἐσεισᾰ́σθην | ἐσεισᾰ́μεθᾰ | ἐσείσᾰσθε | ἐσείσᾰντο | ||||
subjunctive | σείσωμαι | σείσῃ | σείσηται | σείσησθον | σείσησθον | σεισώμεθᾰ | σείσησθε | σείσωνται | |||||
optative | σεισαίμην | σείσαιο | σείσαιτο | σείσαισθον | σεισαίσθην | σεισαίμεθᾰ | σείσαισθε | σείσαιντο | |||||
imperative | σεῖσαι | σεισᾰ́σθω | σείσᾰσθον | σεισᾰ́σθων | σείσᾰσθε | σεισᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ἐσείσθην | ἐσείσθης | ἐσείσθη | ἐσείσθητον | ἐσεισθήτην | ἐσείσθημεν | ἐσείσθητε | ἐσείσθησᾰν | ||||
subjunctive | σεισθῶ | σεισθῇς | σεισθῇ | σεισθῆτον | σεισθῆτον | σεισθῶμεν | σεισθῆτε | σεισθῶσῐ(ν) | |||||
optative | σεισθείην | σεισθείης | σεισθείη | σεισθεῖτον, σεισθείητον |
σεισθείτην, σεισθειήτην |
σεισθεῖμεν, σεισθείημεν |
σεισθεῖτε, σεισθείητε |
σεισθεῖεν, σεισθείησᾰν |
|||||
imperative | σείσθητῐ | σεισθήτω | σείσθητον | σεισθήτων | σείσθητε | σεισθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | σεῖσαι | σείσᾰσθαι | σεισθῆναι | ||||||||||
participle | m | σείσᾱς | σεισᾰ́μενος | σεισθείς | |||||||||
f | σείσᾱσᾰ | σεισᾰμένη | σεισθεῖσᾰ | ||||||||||
n | σεῖσᾰν | σεισᾰ́μενον | σεισθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σεῖσᾰ | σεῖσᾰς | σεῖσε(ν) | σείσᾰτον | σεισᾰ́την | σείσᾰμεν | σείσᾰτε | σεῖσᾰν | ||||
subjunctive | σείσω | σείσῃς | σείσῃ | σείσητον | σείσητον | σείσωμεν | σείσητε | σείσωσῐ(ν) | |||||
optative | σείσαιμῐ | σείσειᾰς, σείσαις |
σείσειε(ν), σείσαι |
σείσαιτον | σεισαίτην | σείσαιμεν | σείσαιτε | σείσειᾰν, σείσαιεν |
|||||
imperative | σεῖσον | σεισᾰ́τω | σείσᾰτον | σεισᾰ́των | σείσᾰτε | σεισᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | σεισᾰ́μην | σείσω | σείσᾰτο | σείσᾰσθον | σεισᾰ́σθην | σεισᾰ́μεθᾰ | σείσᾰσθε | σείσᾰντο | ||||
subjunctive | σείσωμαι | σείσῃ | σείσηται | σείσησθον | σείσησθον | σεισώμεθᾰ | σείσησθε | σείσωνται | |||||
optative | σεισαίμην | σείσαιο | σείσαιτο | σείσαισθον | σεισαίσθην | σεισαίμεθᾰ | σείσαισθε | σείσαιντο | |||||
imperative | σεῖσαι | σεισᾰ́σθω | σείσᾰσθον | σεισᾰ́σθων | σείσᾰσθε | σεισᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | σείσθην | σείσθης | σείσθη | σείσθητον | σεισθήτην | σείσθημεν | σείσθητε | σείσθησᾰν | ||||
subjunctive | σεισθῶ | σεισθῇς | σεισθῇ | σεισθῆτον | σεισθῆτον | σεισθῶμεν | σεισθῆτε | σεισθῶσῐ(ν) | |||||
optative | σεισθείην | σεισθείης | σεισθείη | σεισθεῖτον, σεισθείητον |
σεισθείτην, σεισθειήτην |
σεισθεῖμεν, σεισθείημεν |
σεισθεῖτε, σεισθείητε |
σεισθεῖεν, σεισθείησᾰν |
|||||
imperative | σείσθητῐ | σεισθήτω | σείσθητον | σεισθήτων | σείσθητε | σεισθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | σεῖσαι | σείσᾰσθαι | σεισθῆναι | ||||||||||
participle | m | σείσᾱς | σεισᾰ́μενος | σεισθείς | |||||||||
f | σείσᾱσᾰ | σεισᾰμένη | σεισθεῖσᾰ | ||||||||||
n | σεῖσᾰν | σεισᾰ́μενον | σεισθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: σέσεικᾰ, σέσεισμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σέσεικᾰ | σέσεικᾰς | σέσεικε(ν) | σεσείκᾰτον | σεσείκᾰτον | σεσείκᾰμεν | σεσείκᾰτε | σεσείκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | σεσείκω | σεσείκῃς | σεσείκῃ | σεσείκητον | σεσείκητον | σεσείκωμεν | σεσείκητε | σεσείκωσῐ(ν) | |||||
optative | σεσείκοιμῐ, σεσεικοίην |
σεσείκοις, σεσεικοίης |
σεσείκοι, σεσεικοίη |
σεσείκοιτον | σεσεικοίτην | σεσείκοιμεν | σεσείκοιτε | σεσείκοιεν | |||||
imperative | σέσεικε | σεσεικέτω | σεσείκετον | σεσεικέτων | σεσείκετε | σεσεικόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | σέσεισμαι | σέσεισαι | σέσεισται | σέσεισθον | σέσεισθον | σεσείσμεθᾰ | σέσεισθε | σεσείσᾰται | ||||
subjunctive | σεσεισμένος ὦ | σεσεισμένος ᾖς | σεσεισμένος ᾖ | σεσεισμένω ἦτον | σεσεισμένω ἦτον | σεσεισμένοι ὦμεν | σεσεισμένοι ἦτε | σεσεισμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | σεσεισμένος εἴην | σεσεισμένος εἴης | σεσεισμένος εἴη | σεσεισμένοι εἴητον/εἶτον | σεσεισμένω εἰήτην/εἴτην | σεσεισμένοι εἴημεν/εἶμεν | σεσεισμένοι εἴητε/εἶτε | σεσεισμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | σέσεισο | σεσείσθω | σέσεισθον | σεσείσθων | σέσεισθε | σεσείσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | σεσεικέναι | σέσεισθαι | |||||||||||
participle | m | σεσεικώς | σεσεισμένος | ||||||||||
f | σεσεικυῖᾰ | σεσεισμένη | |||||||||||
n | σεσεικός | σεσεισμένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Derived terms
|
|
|
|
Related terms
|
|
References
- σείω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «σείω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- «σείω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “G4579”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
- Andrew L. Sihler (1995) New Comparative Grammar of Greek and Latin, New York, Oxford, Oxford University Press