Definify.com
Definition 2024
σκοπέω
σκοπέω
Ancient Greek
Alternative forms
- σκοπεύω (skopeúō)
Verb
σκοπέω • (skopéō)
- I look, look at, behold; I examine, inspect
- 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Olympian Ode 1.5
-
μηκέθ᾽ ἁλίου σκόπει ἄλλο θαλπνότερον ἐν ἁμέρᾳ φαεννὸν ἄστρον ἐρήμας δι᾽ αἰθέρος
- look no further for any star warmer than the sun, shining by day through the lonely sky
-
μηκέθ᾽ ἁλίου σκόπει ἄλλο θαλπνότερον ἐν ἁμέρᾳ φαεννὸν ἄστρον ἐρήμας δι᾽ αἰθέρος
- 409 BCE, Sophocles, Philoctetes 467
-
καιρὸς γὰρ καλεῖ πλοῦν μὴ ᾽ξ ἀπόπτου μᾶλλον ἢ ᾽γγύθεν σκοπεῖν.
- Yes, since opportunity bids us watch near our ship for a fair wind, rather than from afar.
-
καιρὸς γὰρ καλεῖ πλοῦν μὴ ᾽ξ ἀπόπτου μᾶλλον ἢ ᾽γγύθεν σκοπεῖν.
- (figuratively) I contemplate, consider
- 366 BCE – 348 BCE, Plato, Theaetetus 182.a
-
σκόπει δή μοι τόδε αὐτῶν:
- Then just examine this point of their doctrine.
-
σκόπει δή μοι τόδε αὐτῶν:
- I look for
-
- (middle voice) like active, perhaps implying a more deliberate consideration
- 413 BCE, Euripides, Iphigenia in Tauris 68
-
ὁρῶ, σκοποῦμαι δ᾽ ὄμμα πανταχῆ στρέφων.
- I am watching. Every side I turn mine eye.
-
ὁρῶ, σκοποῦμαι δ᾽ ὄμμα πανταχῆ στρέφων.
-
Usage notes
Earlier writers use only the present and imperfect, with other tenses supplied by σκέπτομαι (sképtomai).
Inflection
Present: σκοπέω, σκοπέομαι (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σκοπέω | σκοπέεις | σκοπέει | σκοπέετον | σκοπέετον | σκοπέομεν | σκοπέετε | σκοπέουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | σκοπέω | σκοπέῃς | σκοπέῃ | σκοπέητον | σκοπέητον | σκοπέωμεν | σκοπέητε | σκοπέωσῐ(ν) | |||||
optative | σκοπέοιμῐ | σκοπέοις | σκοπέοι | σκοπέοιτον | σκοπεοίτην | σκοπέοιμεν | σκοπέοιτε | σκοπέοιεν | |||||
imperative | σκόπεε | σκοπεέτω | σκοπέετον | σκοπεέτων | σκοπέετε | σκοπεόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | σκοπέομαι | σκοπέῃ, σκοπέει |
σκοπέεται | σκοπέεσθον | σκοπέεσθον | σκοπεόμεθᾰ | σκοπέεσθε | σκοπέονται | ||||
subjunctive | σκοπέωμαι | σκοπέῃ | σκοπέηται | σκοπέησθον | σκοπέησθον | σκοπεώμεθᾰ | σκοπέησθε | σκοπέωνται | |||||
optative | σκοπεοίμην | σκοπέοιο | σκοπέοιτο | σκοπέοισθον | σκοπεοίσθην | σκοπεοίμεθᾰ | σκοπέοισθε | σκοπέοιντο | |||||
imperative | σκοπέου | σκοπεέσθω | σκοπέεσθον | σκοπεέσθων | σκοπέεσθε | σκοπεέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | σκοπέειν | σκοπέεσθαι | |||||||||||
participle | m | σκοπέων | σκοπεόμενος | ||||||||||
f | σκοπέουσᾰ | σκοπεομένη | |||||||||||
n | σκοπέον | σκοπεόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Present: σκοπῶ, σκοποῦμαι (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σκοπῶ | σκοπεῖς | σκοπεῖ | σκοπεῖτον | σκοπεῖτον | σκοποῦμεν | σκοπεῖτε | σκοποῦσῐ(ν) | ||||
subjunctive | σκοπῶ | σκοπῇς | σκοπῇ | σκοπῆτον | σκοπῆτον | σκοπῶμεν | σκοπῆτε | σκοπῶσῐ(ν) | |||||
optative | σκοποίην, σκοποῖμῐ |
σκοποίης, σκοποῖς |
σκοποίη, σκοποῖ |
σκοποῖτον, σκοποίητον |
σκοποίτην, σκοποιήτην |
σκοποῖμεν, σκοποίημεν |
σκοποῖτε, σκοποίητε |
σκοποῖεν, σκοποίησᾰν |
|||||
imperative | σκόπει | σκοπείτω | σκοπεῖτον | σκοπείτων | σκοπεῖτε | σκοπούντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | σκοποῦμαι | σκοπεῖ, σκοπῇ |
σκοπεῖται | σκοπεῖσθον | σκοπεῖσθον | σκοπούμεθᾰ | σκοπεῖσθε | σκοποῦνται | ||||
subjunctive | σκοπῶμαι | σκοπῇ | σκοπῆται | σκοπῆσθον | σκοπῆσθον | σκοπώμεθᾰ | σκοπῆσθε | σκοπῶνται | |||||
optative | σκοποίμην | σκοποῖο | σκοποῖτο | σκοποῖσθον | σκοποίσθην | σκοποίμεθᾰ | σκοποῖσθε | σκοποῖντο | |||||
imperative | σκοποῦ | σκοπείσθω | σκοπεῖσθον | σκοπείσθων | σκοπεῖσθε | σκοπείσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | σκοπεῖν | σκοπεῖσθαι | |||||||||||
participle | m | σκοπῶν | σκοπούμενος | ||||||||||
f | σκοποῦσᾰ | σκοπουμένη | |||||||||||
n | σκοποῦν | σκοπούμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἐσκόπεον, ἐσκοπεόμην (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐσκόπεον | ἐσκόπεες | ἐσκόπεε(ν) | ἐσκοπέετον | ἐσκοπεέτην | ἐσκοπέομεν | ἐσκοπέετε | ἐσκόπεον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐσκοπεόμην | ἐσκοπέου | ἐσκοπέετο | ἐσκοπέεσθον | ἐσκοπεέσθην | ἐσκοπεόμεθᾰ | ἐσκοπέεσθε | ἐσκοπέοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἐσκόπουν, ἐσκοπούμην (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐσκόπουν | ἐσκόπεις | ἐσκόπει | ἐσκοπεῖτον | ἐσκοπείτην | ἐσκοποῦμεν | ἐσκοπεῖτε | ἐσκόπουν | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐσκοπούμην | ἐσκοποῦ | ἐσκοπεῖτο | ἐσκοπεῖσθον | ἐσκοπείσθην | ἐσκοπούμεθᾰ | ἐσκοπεῖσθε | ἐσκοποῦντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: σκοπήσω, σκοπήσομαι, σκοπηθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σκοπήσω | σκοπήσεις | σκοπήσει | σκοπήσετον | σκοπήσετον | σκοπήσομεν | σκοπήσετε | σκοπήσουσῐ(ν) | ||||
optative | σκοπήσοιμῐ | σκοπήσοις | σκοπήσοι | σκοπήσοιτον | σκοπησοίτην | σκοπήσοιμεν | σκοπήσοιτε | σκοπήσοιεν | |||||
middle | indicative | σκοπήσομαι | σκοπήσῃ, σκοπήσει |
σκοπήσεται | σκοπήσεσθον | σκοπήσεσθον | σκοπησόμεθᾰ | σκοπήσεσθε | σκοπήσονται | ||||
optative | σκοπησοίμην | σκοπήσοιο | σκοπήσοιτο | σκοπήσοισθον | σκοπησοίσθην | σκοπησοίμεθᾰ | σκοπήσοισθε | σκοπήσοιντο | |||||
passive | indicative | σκοπηθήσομαι | σκοπηθήσῃ | σκοπηθήσεται | σκοπηθήσεσθον | σκοπηθήσεσθον | σκοπηθησόμεθᾰ | σκοπηθήσεσθε | σκοπηθήσονται | ||||
optative | σκοπηθησοίμην | σκοπηθήσοιο | σκοπηθήσοιτο | σκοπηθήσοισθον | σκοπηθησοίσθην | σκοπηθησοίμεθᾰ | σκοπηθήσοισθε | σκοπηθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | σκοπήσειν | σκοπήσεσθαι | σκοπηθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | σκοπήσων | σκοπησόμενος | σκοπηθησόμενος | |||||||||
f | σκοπήσουσᾰ | σκοπησομένη | σκοπηθησομένη | ||||||||||
n | σκοπῆσον | σκοπησόμενον | σκοπηθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἐσκόπησᾰ, ἐσκοπησᾰ́μην, ἐσκοπήθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐσκόπησᾰ | ἐσκόπησᾰς | ἐσκόπησε(ν) | ἐσκοπήσᾰτον | ἐσκοπησᾰ́την | ἐσκοπήσᾰμεν | ἐσκοπήσᾰτε | ἐσκόπησᾰν | ||||
subjunctive | σκοπήσω | σκοπήσῃς | σκοπήσῃ | σκοπήσητον | σκοπήσητον | σκοπήσωμεν | σκοπήσητε | σκοπήσωσῐ(ν) | |||||
optative | σκοπήσαιμῐ | σκοπήσειᾰς, σκοπήσαις |
σκοπήσειε(ν), σκοπήσαι |
σκοπήσαιτον | σκοπησαίτην | σκοπήσαιμεν | σκοπήσαιτε | σκοπήσειᾰν, σκοπήσαιεν |
|||||
imperative | σκόπησον | σκοπησᾰ́τω | σκοπήσᾰτον | σκοπησᾰ́των | σκοπήσᾰτε | σκοπησᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἐσκοπησᾰ́μην | ἐσκοπήσω | ἐσκοπήσᾰτο | ἐσκοπήσᾰσθον | ἐσκοπησᾰ́σθην | ἐσκοπησᾰ́μεθᾰ | ἐσκοπήσᾰσθε | ἐσκοπήσᾰντο | ||||
subjunctive | σκοπήσωμαι | σκοπήσῃ | σκοπήσηται | σκοπήσησθον | σκοπήσησθον | σκοπησώμεθᾰ | σκοπήσησθε | σκοπήσωνται | |||||
optative | σκοπησαίμην | σκοπήσαιο | σκοπήσαιτο | σκοπήσαισθον | σκοπησαίσθην | σκοπησαίμεθᾰ | σκοπήσαισθε | σκοπήσαιντο | |||||
imperative | σκόπησαι | σκοπησᾰ́σθω | σκοπήσᾰσθον | σκοπησᾰ́σθων | σκοπήσᾰσθε | σκοπησᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ἐσκοπήθην | ἐσκοπήθης | ἐσκοπήθη | ἐσκοπήθητον | ἐσκοπηθήτην | ἐσκοπήθημεν | ἐσκοπήθητε | ἐσκοπήθησᾰν | ||||
subjunctive | σκοπηθῶ | σκοπηθῇς | σκοπηθῇ | σκοπηθῆτον | σκοπηθῆτον | σκοπηθῶμεν | σκοπηθῆτε | σκοπηθῶσῐ(ν) | |||||
optative | σκοπηθείην | σκοπηθείης | σκοπηθείη | σκοπηθεῖτον, σκοπηθείητον |
σκοπηθείτην, σκοπηθειήτην |
σκοπηθεῖμεν, σκοπηθείημεν |
σκοπηθεῖτε, σκοπηθείητε |
σκοπηθεῖεν, σκοπηθείησᾰν |
|||||
imperative | σκοπήθητῐ | σκοπηθήτω | σκοπήθητον | σκοπηθήτων | σκοπήθητε | σκοπηθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | σκοπῆσαι | σκοπήσᾰσθαι | σκοπηθῆναι | ||||||||||
participle | m | σκοπήσᾱς | σκοπησᾰ́μενος | σκοπηθείς | |||||||||
f | σκοπήσᾱσᾰ | σκοπησᾰμένη | σκοπηθεῖσᾰ | ||||||||||
n | σκοπῆσᾰν | σκοπησᾰ́μενον | σκοπηθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: ἐσκόπηκᾰ, ἐσκόπημαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐσκόπηκᾰ | ἐσκόπηκᾰς | ἐσκόπηκε(ν) | ἐσκοπήκᾰτον | ἐσκοπήκᾰτον | ἐσκοπήκᾰμεν | ἐσκοπήκᾰτε | ἐσκοπήκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ἐσκοπήκω | ἐσκοπήκῃς | ἐσκοπήκῃ | ἐσκοπήκητον | ἐσκοπήκητον | ἐσκοπήκωμεν | ἐσκοπήκητε | ἐσκοπήκωσῐ(ν) | |||||
optative | ἐσκοπήκοιμῐ, ἐσκοπηκοίην |
ἐσκοπήκοις, ἐσκοπηκοίης |
ἐσκοπήκοι, ἐσκοπηκοίη |
ἐσκοπήκοιτον | ἐσκοπηκοίτην | ἐσκοπήκοιμεν | ἐσκοπήκοιτε | ἐσκοπήκοιεν | |||||
imperative | ἐσκόπηκε | ἐσκοπηκέτω | ἐσκοπήκετον | ἐσκοπηκέτων | ἐσκοπήκετε | ἐσκοπηκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | ἐσκόπημαι | ἐσκόπησαι | ἐσκόπηται | ἐσκόπησθον | ἐσκόπησθον | ἐσκοπήμεθᾰ | ἐσκόπησθε | ἐσκόπηνται | ||||
subjunctive | ἐσκοπημένος ὦ | ἐσκοπημένος ᾖς | ἐσκοπημένος ᾖ | ἐσκοπημένω ἦτον | ἐσκοπημένω ἦτον | ἐσκοπημένοι ὦμεν | ἐσκοπημένοι ἦτε | ἐσκοπημένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | ἐσκοπημένος εἴην | ἐσκοπημένος εἴης | ἐσκοπημένος εἴη | ἐσκοπημένοι εἴητον/εἶτον | ἐσκοπημένω εἰήτην/εἴτην | ἐσκοπημένοι εἴημεν/εἶμεν | ἐσκοπημένοι εἴητε/εἶτε | ἐσκοπημένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | ἐσκόπησο | ἐσκοπήσθω | ἐσκόπησθον | ἐσκοπήσθων | ἐσκόπησθε | ἐσκοπήσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ἐσκοπηκέναι | ἐσκόπησθαι | |||||||||||
participle | m | ἐσκοπηκώς | ἐσκοπημένος | ||||||||||
f | ἐσκοπηκυῖᾰ | ἐσκοπημένη | |||||||||||
n | ἐσκοπηκός | ἐσκοπημένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Pluperfect: ἐσκοπήκειν, ἐσκοπήμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐσκοπήκειν, ἐσκοπήκη |
ἐσκοπήκεις, ἐσκοπήκης |
ἐσκοπήκει(ν) | ἐσκοπήκετον | ἐσκοπηκέτην | ἐσκοπήκεμεν | ἐσκοπήκετε | ἐσκοπήκεσᾰν | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐσκοπήμην | ἐσκόπησο | ἐσκόπητο | ἐσκόπησθον | ἐσκοπήσθην | ἐσκοπήμεθᾰ | ἐσκόπησθε | ἐσκόπηντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Derived terms
Terms derived from σκοπέω
|
|
|
Related terms
Related terms
|
|
|
Descendants
- English: -scope
References
- σκοπέω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “G4648”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
- BDAG