Definify.com
Definition 2025
σπίζω
σπίζω
Ancient Greek
Verb
σπίζω • (spízō)
Etymology 2
From Proto-Indo-European *spey- (“expand, extend, stretch”). See also σπιδνός (spidnós).
Verb
σπίζω • (spízō)
- I extend
Inflection
    Present: σπίζω, σπίζομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | σπίζω | σπίζεις | σπίζει | σπίζετον | σπίζετον | σπίζομεν | σπίζετε | σπίζουσῐ(ν) | 
| subjunctive | σπίζω | σπίζῃς | σπίζῃ | σπίζητον | σπίζητον | σπίζωμεν | σπίζητε | σπίζωσῐ(ν) | |
| optative | σπίζοιμῐ | σπίζοις | σπίζοι | σπίζοιτον | σπιζοίτην | σπίζοιμεν | σπίζοιτε | σπίζοιεν | |
| imperative | σπῖζε | σπιζέτω | σπίζετον | σπιζέτων | σπίζετε | σπιζόντων | |||
| middle/ passive | indicative | σπίζομαι | σπίζει/ σπίζῃ | σπίζεται | σπίζεσθον | σπίζεσθον | σπιζόμεθᾰ | σπίζεσθε | σπίζονται | 
| subjunctive | σπίζωμαι | σπίζῃ | σπίζηται | σπίζησθον | σπίζησθον | σπιζώμεθᾰ | σπίζησθε | σπίζωνται | |
| optative | σπιζοίμην | σπίζοιο | σπίζοιτο | σπίζοισθον | σπιζοίσθην | σπιζοίμεθᾰ | σπίζοισθε | σπίζοιντο | |
| imperative | σπίζου | σπιζέσθω | σπίζεσθον | σπιζέσθων | σπίζεσθε | σπιζέσθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | σπίζειν | σπίζεσθαι | |||||||
| participle | σπίζων , σπίζουσᾰ , σπῖζον | σπιζόμενος , σπιζομένη , σπιζόμενον | |||||||
    Imperfect: ἔσπιζον, ἐσπιζόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἔσπιζον | ἔσπιζες | ἔσπιζε | ἐσπίζετον | ἐσπιζέτην | ἐσπίζομεν | ἐσπίζετε | ἔσπιζον | 
| middle/ passive | ἐσπιζόμην | ἐσπίζου | ἐσπίζετο | ἐσπίζεσθον | ἐσπιζέσθην | ἐσπιζόμεθᾰ | ἐσπίζεσθε | ἐσπίζοντο | |
    Future: σπίσω, σπίσομαι, σπισθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | σπίσω | σπίσεις | σπίσει | σπίσετον | σπίσετον | σπίσομεν | σπίσετε | σπίσουσῐ(ν) | 
| optative | σπίσοιμῐ | σπίσοις | σπίσοι | σπίσοιτον | σπισοίτην | σπίσοιμεν | σπίσοιτε | σπίσοιεν | |
| middle | indicative | σπίσομαι | σπίσει/ σπίσῃ | σπίσεται | σπίσεσθον | σπίσεσθον | σπισόμεθᾰ | σπίσεσθε | σπίσονται | 
| optative | σπισοίμην | σπίσοιο | σπίσοιτο | σπίσοισθον | σπισοίσθην | σπισοίμεθᾰ | σπίσοισθε | σπίσοιντο | |
| passive | indicative | σπισθήσομαι | σπισθήσει/ σπισθήσῃ | σπισθήσεται | σπισθήσεσθον | σπισθήσεσθον | σπισθησόμεθᾰ | σπισθήσεσθε | σπισθήσονται | 
| optative | σπισθησοίμην | σπισθήσοιο | σπισθήσοιτο | σπισθήσοισθον | σπισθησοίσθην | σπισθησοίμεθᾰ | σπισθήσοισθε | σπισθήσοιντο | |
| active | middle | passive | |||||||
| infinitive | σπίσειν | σπίσεσθαι | σπισθήσεσθαι | ||||||
| participle | σπίσων , σπίσουσᾰ , σπῖσον | σπισόμενος , σπισομένη , σπισόμενον | σπισθησόμενος , σπισθησομένη , σπισθησόμενον | ||||||
    Aorist: ἔσπισα, ἐσπισάμην, ἐσπίσθην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἔσπισα | ἔσπισας | ἔσπισε | ἐσπίσατον | ἐσπισάτην | ἐσπίσαμεν | ἐσπίσατε | ἔσπισαν | 
| subjunctive | σπίσω | σπίσῃς | σπίσῃ | σπίσητον | σπίσητον | σπίσωμεν | σπίσητε | σπίσωσῐ(ν) | |
| optative | σπίσαιμῐ | σπίσαις/ σπίσειας | σπίσαι/ σπίσειε | σπίσαιτον | σπισαίτην | σπίσαιμεν | σπίσαιτε | σπίσαιεν/ σπίσειαν | |
| imperative | σπῖσον | σπισάτω | σπίσατον | σπισάτων | σπίσατε | σπισάντων | |||
| middle | indicative | ἐσπισάμην | ἐσπίσω | ἐσπίσατο | ἐσπίσασθον | ἐσπισάσθην | ἐσπισάμεθα | ἐσπίσασθε | ἐσπίσαντο | 
| subjunctive | σπίσωμαι | σπίσῃ | σπίσηται | σπίσησθον | σπίσησθον | σπισώμεθα | σπίσησθε | σπίσωνται | |
| optative | σπισαίμην | σπίσαιο | σπίσαιτο | σπίσαισθον | σπισαίσθην | σπισαίμεθα | σπίσαισθε | σπίσαιντο | |
| imperative | σπῖσαι | σπισάσθω | σπίσασθον | σπισάσθων | σπίσασθε | σπισάσθων | |||
| passive | indicative | ἐσπίσθην | ἐσπίσθης | ἐσπίσθη | ἐσπίσθητον | ἐσπισθήτην | ἐσπίσθημεν | ἐσπίσθητε | ἐσπίσθησαν | 
| subjunctive | σπισθῶ | σπισθῇς | σπισθῇ | σπισθῆτον | σπισθῆτον | σπισθῶμεν | σπισθῆτε | σπισθῶσῐ(ν) | |
| optative | σπισθείην | σπισθείης | σπισθείη | σπισθεῖτον/ σπισθείητον | σπισθείτην/ σπισθειήτην | σπισθεῖμεν/ σπισθείημεν | σπισθεῖτε/ σπισθείητε | σπισθεῖεν/ σπισθείησαν | |
| imperative | σπίσθητι | σπισθήτω | σπίσθητον | σπισθήτων | σπίσθητε | σπισθέντων | |||
| active | middle | passive | |||||||
| infinitive | σπῖσαι | σπίσασθαι | σπισθῆναι | ||||||
| participle | m | σπίσᾱς | σπισάμενος | σπισθείς | |||||
| f | σπίσᾱσα | σπισαμένη | σπισθεῖσα | ||||||
| n | σπῖσαν | σπισάμενον | σπισθέν | ||||||
    Perfect: ἔσπικᾰ, ἔσπισμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| perfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἔσπικᾰ | ἔσπικᾰς | ἔσπικε | ἐσπίκᾰτον | ἐσπίκᾰτον | ἐσπίκᾰμεν | ἐσπίκᾰτε | ἔσπικᾱσῐ(ν) | 
| subjunctive | ἐσπικὼς ὦ/ ἐσπίκω | ἐσπικὼς ᾖς/ ἐσπίκῃς | ἐσπικὼς ᾖ/ ἐσπίκῃ | ἐσπικότε ἦτον/ ἐσπίκητον | ἐσπικότε ἦτον/ ἐσπίκητον | ἐσπικότες ὦμεν/ ἐσπίκωμεν | ἐσπικότες ἦτε/ ἐσπίκητε | ἐσπικότες ὦσῐ(ν)/ ἐσπίκωσῐ(ν) | |
| optative | ἐσπικὼς εἴην/ ἐσπίκοιμῐ/ ἐσπικοίην | ἐσπικὼς εἴης/ ἐσπίκοις/ ἐσπικοίης | ἐσπικὼς εἴη/ ἐσπίκοι/ ἐσπικοίη | ἐσπικότε εἴητον/ ἐσπικότε εἶτον/ ἐσπίκοιτον | ἐσπικὀτε εἰήτην/ ἐσπικότε εἴτην/ ἐσπικοίτην | ἐσπικότες εἴημεν/ ἐσπικότες εἶμεν/ ἐσπίκοιμεν | ἐσπικότες εἴητε/ ἐσπικότες εἶτε/ ἐσπίκοιτε | ἐσπικότες εἴησᾰν/ ἐσπικότε εἶεν/ ἐσπίκοιεν | |
| imperative | ἐσπικὼς ἴσθῐ | ἐσπικὼς ἔστω | ἐσπικότε ἔστον | ἐσπικότε ἔστων | ἐσπικότες ἔστε | ἐσπικότες ὄντων | |||
| middle/ passive | indicative | ἔσπισμαι | ἔσπισαι | ἔσπισται | ἔσπισθον | ἔσπισθον | ἐσπίσμεθᾰ | ἔσπισθε | ἐσπισμένοι εἰσί | 
| subjunctive | ἐσπισμένος ὦ | ἐσπισμένος ᾖς | ἐσπισμένος ᾖ | ἐσπισμένω ἦτον | ἐσπισμένω ἦτον | ἐσπισμένοι ὦμεν | ἐσπισμένοι ἦτε | ἐσπισμένοι ὦσῐ | |
| optative | ἐσπισμένος εἴην | ἐσπισμένος εἴης | ἐσπισμένος εἴη | ἐσπισμένοι εἴητον/ ἐσπισμένοι εἶτον | ἐσπισμένω εἰήτην/ ἐσπισμένω εἴτην | ἐσπισμένοι εἴημεν/ ἐσπισμένοι εἶμεν | ἐσπισμένοι εἴητε/ ἐσπισμένοι εἶτε | ἐσπισμένοι εἴησᾰν/ ἐσπισμένοι εἶεν | |
| imperative | ἔσπισο | ἐσπίσθω | ἔσπισθον | ἐσπίσθων | ἔσπισθε | ἐσπίσθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | ἐσπικέναι | ἐσπίσθαι | |||||||
| participle | ἐσπικώς , ἐσπικυῖᾰ , ἐσπικός | ἐσπισμένος , ἐσπισμένη , ἐσπισμένον | |||||||
    Pluperfect: ἐσπίκειν/ἐσπίκη
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| pluperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἐσπίκειν/ ἐσπίκη | ἐσπίκεις/ ἐσπίκης | ἐσπίκει(ν) | ἐσπίκετον | ἐσπικέτην | ἐσπίκεμεν | ἐσπίκετε | ἐσπίκεσᾰν | 
| middle/ passive | ἠσπίσμην | ἤσπισο | ἤσπιστο | ἤσπισθον | ἠσπίσθην | ἠσπίσμεθᾰ | ἤσπισθε | ἠσπισμένοι ἦσᾰν | |
References
- (chirp) σπίζω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- (extend) σπίζω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «σπίζω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette