Definify.com
Definition 2024
σπεύδω
σπεύδω
Ancient Greek
Verb
σπεύδω • (speúdō)
- (transitive)
- (intransitive) I press on, hasten
- (with infinitive) I am eager to
- 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Olympian Ode 4.22
-
κῦδος ὄρσαι σπεύδει Καμαρίνᾳ
- hurries to rouse glory for Camarina
-
κῦδος ὄρσαι σπεύδει Καμαρίνᾳ
-
- I am troubled in mind
Inflection
Present: σπεύδω, σπεύδομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σπεύδω | σπεύδεις | σπεύδει | σπεύδετον | σπεύδετον | σπεύδομεν | σπεύδετε | σπεύδουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | σπεύδω | σπεύδῃς | σπεύδῃ | σπεύδητον | σπεύδητον | σπεύδωμεν | σπεύδητε | σπεύδωσῐ(ν) | |||||
optative | σπεύδοιμῐ | σπεύδοις | σπεύδοι | σπεύδοιτον | σπευδοίτην | σπεύδοιμεν | σπεύδοιτε | σπεύδοιεν | |||||
imperative | σπεῦδε | σπευδέτω | σπεύδετον | σπευδέτων | σπεύδετε | σπευδόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | σπεύδομαι | σπεύδῃ, σπεύδει |
σπεύδεται | σπεύδεσθον | σπεύδεσθον | σπευδόμεθᾰ | σπεύδεσθε | σπεύδονται | ||||
subjunctive | σπεύδωμαι | σπεύδῃ | σπεύδηται | σπεύδησθον | σπεύδησθον | σπευδώμεθᾰ | σπεύδησθε | σπεύδωνται | |||||
optative | σπευδοίμην | σπεύδοιο | σπεύδοιτο | σπεύδοισθον | σπευδοίσθην | σπευδοίμεθᾰ | σπεύδοισθε | σπεύδοιντο | |||||
imperative | σπεύδου | σπευδέσθω | σπεύδεσθον | σπευδέσθων | σπεύδεσθε | σπευδέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | σπεύδειν | σπεύδεσθαι | |||||||||||
participle | m | σπεύδων | σπευδόμενος | ||||||||||
f | σπεύδουσᾰ | σπευδομένη | |||||||||||
n | σπεῦδον | σπευδόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἔσπευδον, ἐσπευδόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔσπευδον | ἔσπευδες | ἔσπευδε(ν) | ἐσπεύδετον | ἐσπευδέτην | ἐσπεύδομεν | ἐσπεύδετε | ἔσπευδον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐσπευδόμην | ἐσπεύδου | ἐσπεύδετο | ἐσπεύδεσθον | ἐσπευδέσθην | ἐσπευδόμεθᾰ | ἐσπεύδεσθε | ἐσπεύδοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: σπεύσω, σπεύσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σπεύσω | σπεύσεις | σπεύσει | σπεύσετον | σπεύσετον | σπεύσομεν | σπεύσετε | σπεύσουσῐ(ν) | ||||
optative | σπεύσοιμῐ | σπεύσοις | σπεύσοι | σπεύσοιτον | σπευσοίτην | σπεύσοιμεν | σπεύσοιτε | σπεύσοιεν | |||||
middle | indicative | σπεύσομαι | σπεύσῃ, σπεύσει |
σπεύσεται | σπεύσεσθον | σπεύσεσθον | σπευσόμεθᾰ | σπεύσεσθε | σπεύσονται | ||||
optative | σπευσοίμην | σπεύσοιο | σπεύσοιτο | σπεύσοισθον | σπευσοίσθην | σπευσοίμεθᾰ | σπεύσοισθε | σπεύσοιντο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | σπεύσειν | σπεύσεσθαι | |||||||||||
participle | m | σπεύσων | σπευσόμενος | ||||||||||
f | σπεύσουσᾰ | σπευσομένη | |||||||||||
n | σπεῦσον | σπευσόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σπευσίω | σπευσίεις | σπευσίει | σπευσίετον | σπευσίετον | σπευσίομεν | σπευσίετε | σπευσίουσῐ(ν) | ||||
optative | σπευσίοιμῐ | σπευσίοις | σπευσίοι | σπευσίοιτον | σπευσιοίτην | σπευσίοιμεν | σπευσίοιτε | σπευσίοιεν | |||||
middle | indicative | σπευσίομαι | σπευσίῃ, σπευσίει |
σπευσίεται | σπευσίεσθον | σπευσίεσθον | σπευσιόμεθᾰ | σπευσίεσθε | σπευσίονται | ||||
optative | σπευσιοίμην | σπευσίοιο | σπευσίοιτο | σπευσίοισθον | σπευσιοίσθην | σπευσιοίμεθᾰ | σπευσίοισθε | σπευσίοιντο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | σπευσίειν | σπευσίεσθαι | |||||||||||
participle | m | σπευσίων | σπευσιόμενος | ||||||||||
f | σπευσίουσᾰ | σπευσιομένη | |||||||||||
n | σπευσῖον | σπευσιόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἔσπευσᾰ, ἐσπευσᾰ́μην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔσπευσᾰ | ἔσπευσᾰς | ἔσπευσε(ν) | ἐσπεύσᾰτον | ἐσπευσᾰ́την | ἐσπεύσᾰμεν | ἐσπεύσᾰτε | ἔσπευσᾰν | ||||
subjunctive | σπεύσω | σπεύσῃς | σπεύσῃ | σπεύσητον | σπεύσητον | σπεύσωμεν | σπεύσητε | σπεύσωσῐ(ν) | |||||
optative | σπεύσαιμῐ | σπεύσειᾰς, σπεύσαις |
σπεύσειε(ν), σπεύσαι |
σπεύσαιτον | σπευσαίτην | σπεύσαιμεν | σπεύσαιτε | σπεύσειᾰν, σπεύσαιεν |
|||||
imperative | σπεῦσον | σπευσᾰ́τω | σπεύσᾰτον | σπευσᾰ́των | σπεύσᾰτε | σπευσᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἐσπευσᾰ́μην | ἐσπεύσω | ἐσπεύσᾰτο | ἐσπεύσᾰσθον | ἐσπευσᾰ́σθην | ἐσπευσᾰ́μεθᾰ | ἐσπεύσᾰσθε | ἐσπεύσᾰντο | ||||
subjunctive | σπεύσωμαι | σπεύσῃ | σπεύσηται | σπεύσησθον | σπεύσησθον | σπευσώμεθᾰ | σπεύσησθε | σπεύσωνται | |||||
optative | σπευσαίμην | σπεύσαιο | σπεύσαιτο | σπεύσαισθον | σπευσαίσθην | σπευσαίμεθᾰ | σπεύσαισθε | σπεύσαιντο | |||||
imperative | σπεῦσαι | σπευσᾰ́σθω | σπεύσᾰσθον | σπευσᾰ́σθων | σπεύσᾰσθε | σπευσᾰ́σθων | |||||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | σπεῦσαι | σπεύσᾰσθαι | |||||||||||
participle | m | σπεύσᾱς | σπευσᾰ́μενος | ||||||||||
f | σπεύσᾱσᾰ | σπευσᾰμένη | |||||||||||
n | σπεῦσᾰν | σπευσᾰ́μενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σπεῦσᾰ | σπεῦσᾰς | σπεῦσε(ν) | σπεύσᾰτον | σπευσᾰ́την | σπεύσᾰμεν | σπεύσᾰτε | σπεῦσᾰν | ||||
subjunctive | σπεύσω | σπεύσῃς | σπεύσῃ | σπεύσητον | σπεύσητον | σπεύσωμεν | σπεύσητε | σπεύσωσῐ(ν) | |||||
optative | σπεύσαιμῐ | σπεύσειᾰς, σπεύσαις |
σπεύσειε(ν), σπεύσαι |
σπεύσαιτον | σπευσαίτην | σπεύσαιμεν | σπεύσαιτε | σπεύσειᾰν, σπεύσαιεν |
|||||
imperative | σπεῦσον | σπευσᾰ́τω | σπεύσᾰτον | σπευσᾰ́των | σπεύσᾰτε | σπευσᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | σπευσᾰ́μην | σπεύσω | σπεύσᾰτο | σπεύσᾰσθον | σπευσᾰ́σθην | σπευσᾰ́μεθᾰ | σπεύσᾰσθε | σπεύσᾰντο | ||||
subjunctive | σπεύσωμαι | σπεύσῃ | σπεύσηται | σπεύσησθον | σπεύσησθον | σπευσώμεθᾰ | σπεύσησθε | σπεύσωνται | |||||
optative | σπευσαίμην | σπεύσαιο | σπεύσαιτο | σπεύσαισθον | σπευσαίσθην | σπευσαίμεθᾰ | σπεύσαισθε | σπεύσαιντο | |||||
imperative | σπεῦσαι | σπευσᾰ́σθω | σπεύσᾰσθον | σπευσᾰ́σθων | σπεύσᾰσθε | σπευσᾰ́σθων | |||||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | σπεῦσαι | σπεύσᾰσθαι | |||||||||||
participle | m | σπεύσᾱς | σπευσᾰ́μενος | ||||||||||
f | σπεύσᾱσᾰ | σπευσᾰμένη | |||||||||||
n | σπεῦσᾰν | σπευσᾰ́μενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: ἔσπευκᾰ, ἔσπευσμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔσπευκᾰ | ἔσπευκᾰς | ἔσπευκε(ν) | ἐσπεύκᾰτον | ἐσπεύκᾰτον | ἐσπεύκᾰμεν | ἐσπεύκᾰτε | ἐσπεύκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ἐσπεύκω | ἐσπεύκῃς | ἐσπεύκῃ | ἐσπεύκητον | ἐσπεύκητον | ἐσπεύκωμεν | ἐσπεύκητε | ἐσπεύκωσῐ(ν) | |||||
optative | ἐσπεύκοιμῐ, ἐσπευκοίην |
ἐσπεύκοις, ἐσπευκοίης |
ἐσπεύκοι, ἐσπευκοίη |
ἐσπεύκοιτον | ἐσπευκοίτην | ἐσπεύκοιμεν | ἐσπεύκοιτε | ἐσπεύκοιεν | |||||
imperative | ἔσπευκε | ἐσπευκέτω | ἐσπεύκετον | ἐσπευκέτων | ἐσπεύκετε | ἐσπευκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | ἔσπευσμαι | ἔσπευσαι | ἔσπευσται | ἔσπευσθον | ἔσπευσθον | ἐσπεύσμεθᾰ | ἔσπευσθε | ἐσπεύδᾰται | ||||
subjunctive | ἐσπευσμένος ὦ | ἐσπευσμένος ᾖς | ἐσπευσμένος ᾖ | ἐσπευσμένω ἦτον | ἐσπευσμένω ἦτον | ἐσπευσμένοι ὦμεν | ἐσπευσμένοι ἦτε | ἐσπευσμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | ἐσπευσμένος εἴην | ἐσπευσμένος εἴης | ἐσπευσμένος εἴη | ἐσπευσμένοι εἴητον/εἶτον | ἐσπευσμένω εἰήτην/εἴτην | ἐσπευσμένοι εἴημεν/εἶμεν | ἐσπευσμένοι εἴητε/εἶτε | ἐσπευσμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | ἔσπευσο | ἐσπεύσθω | ἔσπευσθον | ἐσπεύσθων | ἔσπευσθε | ἐσπεύσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ἐσπευκέναι | ἔσπευσθαι | |||||||||||
participle | m | ἐσπευκώς | ἐσπευσμένος | ||||||||||
f | ἐσπευκυῖᾰ | ἐσπευσμένη | |||||||||||
n | ἐσπευκός | ἐσπευσμένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Derived terms
|
|
|
Related terms
- ἐσπευσμένως (espeusménōs)
- σπεῦδε βραδέως (speûde bradéōs)
- σπεῦσῐς (speûsis)
- σπευστέον (speustéon)
- σπευστῐκός (speustikós)
- σπευστός (speustós)
- σπουδή (spoudḗ)
References
- σπεύδω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «σπεύδω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «σπεύδω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “G4692”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979