Definify.com
Definition 2024
στοιχειωματικοί
στοιχειωματικοί
Ancient Greek
Noun
στοιχειωμᾰτῐκοί • (stoikheiōmatikoí) m pl (genitive στοιχειωμᾰτῐκῶν); second declension
- persons who cast nativities from the signs of the Zodiac
- Ps.-Ptol., Centil. 9
-
Declension
Case / # | Plural | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | οἱ στοιχειωμᾰτῐκοί | ||||||||||||
Genitive | τῶν στοιχειωμᾰτῐκῶν | ||||||||||||
Dative | τοῖς στοιχειωμᾰτῐκοῖς | ||||||||||||
Accusative | τοὺς στοιχειωμᾰτῐκούς | ||||||||||||
Vocative | στοιχειωμᾰτῐκοί | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. |
References
- στοιχειωματικοί in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press