Definify.com
Definition 2024
στραβίζω
στραβίζω
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /straβíz̚zo/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /stravíz̚zo/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /stɾavízo/
Verb
στραβίζω • (strabízō)
- to have distorted eyes, to squint
- Hesychius, Words Ι
-
Inflection
Present: στραβίζω, στραβίζομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | στραβίζω | στραβίζεις | στραβίζει | στραβίζετον | στραβίζετον | στραβίζομεν | στραβίζετε | στραβίζουσῐ(ν) |
| subjunctive | στραβίζω | στραβίζῃς | στραβίζῃ | στραβίζητον | στραβίζητον | στραβίζωμεν | στραβίζητε | στραβίζωσῐ(ν) | |
| optative | στραβίζοιμῐ | στραβίζοις | στραβίζοι | στραβίζοιτον | στραβιζοίτην | στραβίζοιμεν | στραβίζοιτε | στραβίζοιεν | |
| imperative | στραβῖζε | στραβιζέτω | στραβίζετον | στραβιζέτων | στραβίζετε | στραβιζόντων | |||
| middle/
passive |
indicative | στραβίζομαι | στραβίζει/ στραβίζῃ |
στραβίζεται | στραβίζεσθον | στραβίζεσθον | στραβιζόμεθᾰ | στραβίζεσθε | στραβίζονται |
| subjunctive | στραβίζωμαι | στραβίζῃ | στραβίζηται | στραβίζησθον | στραβίζησθον | στραβιζώμεθᾰ | στραβίζησθε | στραβίζωνται | |
| optative | στραβιζοίμην | στραβίζοιο | στραβίζοιτο | στραβίζοισθον | στραβιζοίσθην | στραβιζοίμεθᾰ | στραβίζοισθε | στραβίζοιντο | |
| imperative | στραβίζου | στραβιζέσθω | στραβίζεσθον | στραβιζέσθων | στραβίζεσθε | στραβιζέσθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | στραβίζειν | στραβίζεσθαι | |||||||
| participle | στραβίζων , στραβίζουσᾰ , στραβῖζον | στραβιζόμενος , στραβιζομένη , στραβιζόμενον | |||||||
References
- στραβίζω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «στραβίζω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- LSJ 8th edition