Definify.com
Definition 2024
σωρίτης
σωρίτης
Ancient Greek
Alternative forms
- σωρείτης (sōreítēs)
- (4th AD Koine) IPA(key): /sorítis/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /sorítis/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /soɾítis/
Noun
σωρίτης • (sōrítēs) m (genitive σωρίτου); first declension
- sorites, a heap of syllogisms, the fallacy of the heap
Inflection
First declension of σωρίτης, σωρίτου
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | σωρίτης | σωρίτᾱ | σωρῖται |
Genitive | σωρίτου | σωρίταιν | σωριτῶν |
Dative | σωρίτῃ | σωρίταιν | σωρίταις |
Accusative | σωρίτην | σωρίτᾱ | σωρίτᾱς |
Vocative | σωρίτη | σωρίτᾱ | σωρῖται |
References
- σωρίτης in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «σωρίτης» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette