Definify.com
Definition 2024
τίτυρος
τίτυρος
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /títyros/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /títyros/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /títiɾos/
Noun
τίτυρος • (títuros) m (genitive τιτύρου); second declension
Inflection
Second declension of τίτυρος, τιτύρου
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ τίτυρος | τὼ τιτύρω | οἱ τίτυροι |
| Genitive | τοῦ τιτύρου | τοῖν τιτύροιν | τῶν τιτύρων |
| Dative | τῷ τιτύρῳ | τοῖν τιτύροιν | τοῖς τιτύροις |
| Accusative | τὸν τίτυρον | τὼ τιτύρω | τοὺς τιτύρους |
| Vocative | τίτυρε | τιτύρω | τίτυροι |
Synonyms
- σάτυρος (sáturos)