Definify.com
Definition 2024
τετρασύλλαβος
τετρασύλλαβος
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /tetrasýl̚laβos/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /tetrasýl̚lavos/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /tetɾasílavos/
Adjective
τετρασύλλαβος • (tetrasúllabos) m, f (neuter τετρασύλλαβον); second declension
- of four syllables
- Lucian, The Dream or The Cock 29
-
Inflection
Second declension of τετρασύλλαβος, τετρασύλλαβον
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||
| Nominative | τετρασύλλαβος | τετρασύλλαβον | τετρασυλλάβω | τετρασυλλάβω | τετρασύλλαβοι | τετρασύλλαβα | ||||||
| Genitive | τετρασυλλάβου | τετρασυλλάβου | τετρασυλλάβοιν | τετρασυλλάβοιν | τετρασυλλάβων | τετρασυλλάβων | ||||||
| Dative | τετρασυλλάβῳ | τετρασυλλάβῳ | τετρασυλλάβοιν | τετρασυλλάβοιν | τετρασυλλάβοις | τετρασυλλάβοις | ||||||
| Accusative | τετρασύλλαβον | τετρασύλλαβον | τετρασυλλάβω | τετρασυλλάβω | τετρασυλλάβους | τετρασύλλαβα | ||||||
| Vocative | τετρασύλλαβε | τετρασύλλαβον | τετρασυλλάβω | τετρασυλλάβω | τετρασύλλαβοι | τετρασύλλαβα | ||||||
References
- τετρασύλλαβος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «τετρασύλλαβος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- LSJ 8th edition