Definify.com
Definition 2024
τραυματικός
τραυματικός
Ancient Greek
Adjective
τραυμᾰτῐκός • (traumatikós) m (feminine τραυμᾰτῐκή, neuter τραυμᾰτῐκόν); first/second declension
- of or for wounds
Declension
First and second declension of τραυμᾰτῐκός, τραυμᾰτῐκή, τραυμᾰτῐκόν
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | τραυμᾰτῐκός | τραυμᾰτῐκή | τραυμᾰτῐκόν | τραυμᾰτῐκώ | τραυμᾰτῐκᾱ́ | τραυμᾰτῐκώ | τραυμᾰτῐκοί | τραυμᾰτῐκαί | τραυμᾰτῐκᾰ́ | |||
| Genitive | τραυμᾰτῐκοῦ | τραυμᾰτῐκῆς | τραυμᾰτῐκοῦ | τραυμᾰτῐκοῖν | τραυμᾰτῐκαῖν | τραυμᾰτῐκοῖν | τραυμᾰτῐκῶν | τραυμᾰτῐκῶν | τραυμᾰτῐκῶν | |||
| Dative | τραυμᾰτῐκῷ | τραυμᾰτῐκῇ | τραυμᾰτῐκῷ | τραυμᾰτῐκοῖν | τραυμᾰτῐκαῖν | τραυμᾰτῐκοῖν | τραυμᾰτῐκοῖς | τραυμᾰτῐκαῖς | τραυμᾰτῐκοῖς | |||
| Accusative | τραυμᾰτῐκόν | τραυμᾰτῐκήν | τραυμᾰτῐκόν | τραυμᾰτῐκώ | τραυμᾰτῐκᾱ́ | τραυμᾰτῐκώ | τραυμᾰτῐκούς | τραυμᾰτῐκᾱ́ς | τραυμᾰτῐκᾰ́ | |||
| Vocative | τραυμᾰτῐκέ | τραυμᾰτῐκή | τραυμᾰτῐκόν | τραυμᾰτῐκώ | τραυμᾰτῐκᾱ́ | τραυμᾰτῐκώ | τραυμᾰτῐκοί | τραυμᾰτῐκαί | τραυμᾰτῐκᾰ́ | |||
Derived terms
- τραυμᾰτῐκόν (traumatikón)
Descendants
- Latin: traumaticus
References
- τραυμᾰτικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «τραυματικός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette