Definify.com
Definition 2024
τροπαῖος
τροπαῖος
Ancient Greek
Adjective
τροπαῖος • (tropaîos) m (feminine τροπαία, neuter τροπαῖον); first/second declension
Inflection
First and second declension of τροπαῖος, τροπαίᾱ, τροπαῖον
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | τροπαῖος | τροπαίᾱ | τροπαῖον | τροπαίω | τροπαίᾱ | τροπαίω | τροπαῖοι | τροπαῖαι | τροπαῖᾰ | |||
| Genitive | τροπαίου | τροπαίᾱς | τροπαίου | τροπαίοιν | τροπαίαιν | τροπαίοιν | τροπαίων | τροπαίων | τροπαίων | |||
| Dative | τροπαίῳ | τροπαίᾳ | τροπαίῳ | τροπαίοιν | τροπαίαιν | τροπαίοιν | τροπαίοις | τροπαίαις | τροπαίοις | |||
| Accusative | τροπαῖον | τροπαίᾱν | τροπαῖον | τροπαίω | τροπαίᾱ | τροπαίω | τροπαίους | τροπαίᾱς | τροπαῖᾰ | |||
| Vocative | τροπαῖε | τροπαίᾱ | τροπαῖον | τροπαίω | τροπαίᾱ | τροπαίω | τροπαῖοι | τροπαῖαι | τροπαῖᾰ | |||
Derived terms
- τρόπαιον (trópaion)
Descendants
- Latin: tropaeus
Synonyms
- (turning away): ἀποτρόπαιος (apotrópaios)
References
- τροπαῖος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- τροπαῖος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «τροπαῖος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- LSJ 8th edition