Definify.com
Definition 2024
φοιτητής
φοιτητής
Ancient Greek
Noun
φοιτητής • (phoitētḗs) m (genitive φοιτητοῦ); first declension
Inflection
First declension of φοιτητής, φοιτητοῦ
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | ὁ φοιτητής | τὼ φοιτητᾱ́ | οἱ φοιτηταί |
Genitive | τοῦ φοιτητοῦ | τοῖν φοιτηταῖν | τῶν φοιτητῶν |
Dative | τῷ φοιτητῇ | τοῖν φοιτηταῖν | τοῖς φοιτηταῖς |
Accusative | τὸν φοιτητήν | τὼ φοιτητᾱ́ | τοὺς φοιτητᾱ́ς |
Vocative | φοιτητή | φοιτητᾱ́ | φοιτηταί |
References
- φοιτητής in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- φοιτητής in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «φοιτητής» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
Greek
Etymology
From Ancient Greek.
Noun
φοιτητής • (foititís) m (plural φοιτητές, feminine φοιτήτρια)
Declension
declension of φοιτητής
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | φοιτητής | φοιτητές |
genitive | φοιτητή | φοιτητών |
accusative | φοιτητή | φοιτητές |
vocative | φοιτητή | φοιτητές |