Definify.com

Definition 2024

φράζω

Ancient Greek

(4th AD Koine) IPA^(key): /ɸráz̚zo/

(10th AD Byzantine) IPA^(key): /fráz̚zo/

(15th AD Constantinopolitan) IPA^(key): /fɾázo/

Verb

φράζω • ‎(phrázō) future: φράσω aorist: ἔφρασα, πέφραδον perfect active: πέφρακα perfect mediopassive: πέφρασμαι aorist passive: ἐφράσθην

I make known, point out, intimate, show
I tell, declare
I explain, interpret
I counsel, advise, suggest, bid, order
(in the middle voice) I think, consider, ponder, muse
(in the middle voice) I devise, plan, design, intend
(in the middle voice) I think, suppose, believe, imagine that
(in the middle voice) I remark, perceive, notice
(in the middle voice) I come to know, learn, become acquainted with, see, understand
(in the middle voice) I observe, watch, guard
(in the middle voice) I mind, heed, take care, beware of

Inflection

Present: φράζω, φράζομαι

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φράζω	φράζεις	φράζει	φράζετον	φράζετον	φράζομεν	φράζετε	φράζουσῐ(ν)
	subjunctive	φράζω	φράζῃς	φράζῃ	φράζητον	φράζητον	φράζωμεν	φράζητε	φράζωσῐ(ν)
	optative	φράζοιμῐ	φράζοις	φράζοι	φράζοιτον	φραζοίτην	φράζοιμεν	φράζοιτε	φράζοιεν
	imperative		φράζωε	φραζέτω	φράζετον	φραζέτων		φράζετε	φραζόντων
middle/ passive	indicative	φράζομαι	φράζει/ φράζῃ	φράζεται	φράζεσθον	φράζεσθον	φραζόμεθᾰ	φράζεσθε	φράζονται
	subjunctive	φράζωμαι	φράζῃ	φράζηται	φράζησθον	φράζησθον	φραζώμεθᾰ	φράζησθε	φράζωνται
	optative	φραζοίμην	φράζοιο	φράζοιτο	φράζοισθον	φραζοίσθην	φραζοίμεθᾰ	φράζοισθε	φράζοιντο
	imperative		φράζου	φραζέσθω	φράζεσθον	φραζέσθων		φράζεσθε	φραζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		φράζειν				φράζεσθαι
participle		φράζων , φράζουσᾰ , φράζωον				φραζόμενος , φραζομένη , φραζόμενον

Imperfect: ἔφραζον, ἐφραζόμην

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔφραζον	ἔφραζες	ἔφραζε	ἐφράζετον	ἐφραζέτην	ἐφράζομεν	ἐφράζετε	ἔφραζον
middle/ passive	indicative	ἐφραζόμην	ἐφράζου	ἐφράζετο	ἐφράζεσθον	ἐφραζέσθην	ἐφραζόμεθᾰ	ἐφράζεσθε	ἐφράζοντο

Future: φράσω, φράσομαι, φρασθήσομαι

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φράσω	φράσεις	φράσει	φράσετον	φράσετον	φράσομεν	φράσετε	φράσουσῐ(ν)
active	optative	φράσοιμῐ	φράσοις	φράσοι	φράσοιτον	φρασοίτην	φράσοιμεν	φράσοιτε	φράσοιεν
middle	indicative	φράσομαι	φράσει/ φράσῃ	φράσεται	φράσεσθον	φράσεσθον	φρασόμεθᾰ	φράσεσθε	φράσονται
middle	optative	φρασοίμην	φράσοιο	φράσοιτο	φράσοισθον	φρασοίσθην	φρασοίμεθᾰ	φράσοισθε	φράσοιντο
passive	indicative	φρασθήσομαι	φρασθήσει/ φρασθήσῃ	φρασθήσεται	φρασθήσεσθον	φρασθήσεσθον	φρασθησόμεθᾰ	φρασθήσεσθε	φρασθήσονται
passive	optative	φρασθησοίμην	φρασθήσοιο	φρασθήσοιτο	φρασθήσοισθον	φρασθησοίσθην	φρασθησοίμεθᾰ	φρασθήσοισθε	φρασθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		φράσειν			φράσεσθαι		φρασθήσεσθαι
participle		φράσων , φράσουσᾰ , φράσον			φρασόμενος , φρασομένη , φρασόμενον		φρασθησόμενος , φρασθησομένη , φρασθησόμενον

Aorist: ἔφρασα, ἐφρασάμην, ἐφράσθην

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔφρασα	ἔφρασας	ἔφρασε	ἐφράσατον	ἐφρασάτην	ἐφράσαμεν	ἐφράσατε	ἔφρασαν
	subjunctive	φράσω	φράσῃς	φράσῃ	φράσητον	φράσητον	φράσωμεν	φράσητε	φράσωσῐ(ν)
	optative	φράσαιμῐ	φράσαις/ φράσειας	φράσαι/ φράσειε	φράσαιτον	φρασαίτην	φράσαιμεν	φράσαιτε	φράσαιεν/ φράσειαν
	imperative		φράσον	φρασάτω	φράσατον	φρασάτων		φράσατε	φρασάντων
middle	indicative	ἐφρασάμην	ἐφράσω	ἐφράσατο	ἐφράσασθον	ἐφρασάσθην	ἐφρασάμεθα	ἐφράσασθε	ἐφράσαντο
	subjunctive	φράσωμαι	φράσῃ	φράσηται	φράσησθον	φράσησθον	φρασώμεθα	φράσησθε	φράσωνται
	optative	φρασαίμην	φράσαιο	φράσαιτο	φράσαισθον	φρασαίσθην	φρασαίμεθα	φράσαισθε	φράσαιντο
	imperative		φράσαι	φρασάσθω	φράσασθον	φρασάσθων		φράσασθε	φρασάσθων
passive	indicative	ἐφράσθην	ἐφράσθης	ἐφράσθη	ἐφράσθητον	ἐφρασθήτην	ἐφράσθημεν	ἐφράσθητε	ἐφράσθησαν
	subjunctive	φρασθῶ	φρασθῇς	φρασθῇ	φρασθῆτον	φρασθῆτον	φρασθῶμεν	φρασθῆτε	φρασθῶσῐ(ν)
	optative	φρασθείην	φρασθείης	φρασθείη	φρασθεῖτον/ φρασθείητον	φρασθείτην/ φρασθειήτην	φρασθεῖμεν/ φρασθείημεν	φρασθεῖτε/ φρασθείητε	φρασθεῖεν/ φρασθείησαν
	imperative		φράσθητι	φρασθήτω	φράσθητον	φρασθήτων		φράσθητε	φρασθέντων
		active			middle		passive
infinitive		φράσαι			φράσασθαι		φρασθῆναι
participle	m	φράσᾱς			φρασάμενος		φρασθείς
	f	φράσᾱσα			φρασαμένη		φρασθεῖσα
	n	φράσαν			φρασάμενον		φρασθέν

Perfect: πέφρακᾰ, πέφρασμαι

number		singular			dual		plural
perfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέφρακᾰ	πέφρακᾰς	πέφρακε	πεφράκᾰτον	πεφράκᾰτον	πεφράκᾰμεν	πεφράκᾰτε	πέφρακᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεφρακὼς ὦ/ πεφράκω	πεφρακὼς ᾖς/ πεφράκῃς	πεφρακὼς ᾖ/ πεφράκῃ	πεφρακότε ἦτον/ πεφράκητον	πεφρακότε ἦτον/ πεφράκητον	πεφρακότες ὦμεν/ πεφράκωμεν	πεφρακότες ἦτε/ πεφράκητε	πεφρακότες ὦσῐ(ν)/ πεφράκωσῐ(ν)
	optative	πεφρακὼς εἴην/ πεφράκοιμῐ/ πεφρακοίην	πεφρακὼς εἴης/ πεφράκοις/ πεφρακοίης	πεφρακὼς εἴη/ πεφράκοι/ πεφρακοίη	πεφρακότε εἴητον/ πεφρακότε εἶτον/ πεφράκοιτον	πεφρακὀτε εἰήτην/ πεφρακότε εἴτην/ πεφρακοίτην	πεφρακότες εἴημεν/ πεφρακότες εἶμεν/ πεφράκοιμεν	πεφρακότες εἴητε/ πεφρακότες εἶτε/ πεφράκοιτε	πεφρακότες εἴησᾰν/ πεφρακότε εἶεν/ πεφράκοιεν
	imperative		πεφρακὼς ἴσθῐ	πεφρακὼς ἔστω	πεφρακότε ἔστον	πεφρακότε ἔστων		πεφρακότες ἔστε	πεφρακότες ὄντων
middle/ passive	indicative	πέφρασμαι	πέφρασαι	πέφρασται	πέφρασθον	πέφρασθον	πεφράσμεθᾰ	πέφρασθε	πεφρασμένοι εἰσί
	subjunctive	πεφρασμένος ὦ	πεφρασμένος ᾖς	πεφρασμένος ᾖ	πεφρασμένω ἦτον	πεφρασμένω ἦτον	πεφρασμένοι ὦμεν	πεφρασμένοι ἦτε	πεφρασμένοι ὦσῐ
	optative	πεφρασμένος εἴην	πεφρασμένος εἴης	πεφρασμένος εἴη	πεφρασμένοι εἴητον/ πεφρασμένοι εἶτον	πεφρασμένω εἰήτην/ πεφρασμένω εἴτην	πεφρασμένοι εἴημεν/ πεφρασμένοι εἶμεν	πεφρασμένοι εἴητε/ πεφρασμένοι εἶτε	πεφρασμένοι εἴησᾰν/ πεφρασμένοι εἶεν
	imperative		πέφρασο	πεφράσθω	πέφρασθον	πεφράσθων		πέφρασθε	πεφράσθων
		active				middle/passive
infinitive		πεφρακέναι				πεφράσθαι
participle		πεφρακώς , πεφρακυῖᾰ , πεφρακός				πεφρασμένος , πεφρασμένη , πεφρασμένον

Pluperfect: ἐπεφράκειν/ἐπεφράκη

number		singular			dual		plural
pluperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεφράκειν/ ἐπεφράκη	ἐπεφράκεις/ ἐπεφράκης	ἐπεφράκει(ν)	ἐπεφράκετον	ἐπεφρακέτην	ἐπεφράκεμεν	ἐπεφράκετε	ἐπεφράκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπεφράσμην	ἐπέφρασο	ἐπέφραστο	ἐπέφρασθον	ἐπεφράσθην	ἐπεφράσμεθᾰ	ἐπέφρασθε	ἐπεφρασμένοι ἦσᾰν

Derived terms

φράσις ‎(phrásis)
φραστέον ‎(phrastéon)
φραστήρ ‎(phrastḗr)
φράστης ‎(phrástēs)
φράστωρ ‎(phrástōr)

References

φράζω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
φράζω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
φράζω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
«φράζω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
«φράζω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
φράζω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
“G5419”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill

Definify.com

Definition 2024

φράζω

φράζω

Ancient Greek

Verb

Inflection

Derived terms

References

Etymology

Pronunciation

Similar Results