Definify.com
Definition 2024
χθαμαλός
χθαμαλός
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /xθamalós/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /xtamalós/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /xtamalós/
Adjective
χθαμαλός • (khthamalós) m (feminine χθαμαλή, neuter χθαμαλόν); first/second declension
Inflection
First and second declension of χθαμαλός, χθαμαλή, χθαμαλόν
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | χθαμαλός | χθαμαλή | χθαμαλόν | χθαμαλώ | χθαμαλᾱ́ | χθαμαλώ | χθαμαλοί | χθαμαλαί | χθαμαλᾰ́ | |||
| Genitive | χθαμαλοῦ | χθαμαλῆς | χθαμαλοῦ | χθαμαλοῖν | χθαμαλαῖν | χθαμαλοῖν | χθαμαλῶν | χθαμαλῶν | χθαμαλῶν | |||
| Dative | χθαμαλῷ | χθαμαλῇ | χθαμαλῷ | χθαμαλοῖν | χθαμαλαῖν | χθαμαλοῖν | χθαμαλοῖς | χθαμαλαῖς | χθαμαλοῖς | |||
| Accusative | χθαμαλόν | χθαμαλήν | χθαμαλόν | χθαμαλώ | χθαμαλᾱ́ | χθαμαλώ | χθαμαλούς | χθαμαλᾱ́ς | χθαμαλᾰ́ | |||
| Vocative | χθαμαλέ | χθαμαλή | χθαμαλόν | χθαμαλώ | χθαμαλᾱ́ | χθαμαλώ | χθαμαλοί | χθαμαλαί | χθαμαλᾰ́ | |||
References
- χθαμαλός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- χθαμαλός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- χθαμαλός in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «χθαμαλός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «χθαμαλός» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963