Definify.com
Definition 2024
абвінавачваць
абвінавачваць
Belarusian
Verb
абвінава́чваць • (abvinaváčvacʹ) (imperfective, perfective абвінаваціць)
Conjugation
Conjugation of абвінавачваць
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | абвінава́чваць (abvinaváčvacʹ) | |
| adverbial | present tense | past tense |
| абвінава́чваючы (abvinaváčvajučy) | — | |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я (ja)) | абвінава́чваю (abvinaváčvaju) | бу́ду абвінава́чваць (búdu abvinaváčvacʹ) |
| 2nd singular (ты (ty)) | абвінава́чваеш (abvinaváčvaješ) | бу́дзеш абвінава́чваць (búdzješ abvinaváčvacʹ) |
| 3rd singular (ён (jón)/яна́ (janá)/яно́ (janó)) | абвінава́чвае (abvinaváčvaje) | бу́дзе абвінава́чваць (búdzje abvinaváčvacʹ) |
| 1st plural (мы (my)) | абвінава́чваем (abvinaváčvajem) | бу́дзем абвінава́чваць (búdzjem abvinaváčvacʹ) |
| 2nd plural (вы (vy)) | абвінава́чваеце (abvinaváčvajecje) | бу́дзеце абвінава́чваць (búdzjecje abvinaváčvacʹ) |
| 3rd plural (яны́ (janý)) | абвінава́чваюць (abvinaváčvajucʹ) | бу́дуць абвінава́чваць (búducʹ abvinaváčvacʹ) |
| imperative | singular | plural |
| абвінава́чвай (abvinaváčvaj) | абвінава́чвайце (abvinaváčvajcje) | |
| past tense | singular | plural (мы (my), вы (vy), яны́ (janý)) |
| masculine (я (ja), ты (ty), ён (jón)) | абвінава́чваў (abvinaváčvaŭ) | абвінава́чвалі (abvinaváčvali) |
| feminine (я (ja), ты (ty), яна́ (janá)) | абвінава́чвала (abvinaváčvala) | |
| neuter (яно́ (janó)) | абвінава́чвала (abvinaváčvala) | |