Definify.com

Definition 2024

выхо́дзіць • ‎(vyxódzicʹ) impf ‎(perfective вы́йсці)

Conjugation of выходзіць

imperfective aspect
infinitive	выхо́дзіць (vyxódzicʹ)
adverbial	present tense	past tense
	выхо́дзячы (vyxódzjačy)	—
	present tense	future tense
1st singular (я ‎(ja))	выхо́джу (vyxódžu)	бу́ду выхо́дзіць (búdu vyxódzicʹ)
2nd singular (ты ‎(ty))	выхо́дзіш (vyxódziš)	бу́дзеш выхо́дзіць (búdzješ vyxódzicʹ)
3rd singular (ён ‎(jón)/яна́ ‎(janá)/яно́ ‎(janó))	выхо́дзіць (vyxódzicʹ)	бу́дзе выхо́дзіць (búdzje vyxódzicʹ)
1st plural (мы ‎(my))	выхо́дзім (vyxódzim)	бу́дзем выхо́дзіць (búdzjem vyxódzicʹ)
2nd plural (вы ‎(vy))	выхо́дзіце (vyxódzicje)	бу́дзеце выхо́дзіць (búdzjecje vyxódzicʹ)
3rd plural (яны́ ‎(janý))	выхо́дзяць (vyxódzjacʹ)	бу́дуць выхо́дзіць (búducʹ vyxódzicʹ)
imperative	singular	plural
	выхо́дзь (vyxódzʹ)	выхо́дзьце (vyxódzʹcje)
past tense	singular	plural (мы ‎(my), вы ‎(vy), яны́ ‎(janý))
masculine (я ‎(ja), ты ‎(ty), ён ‎(jón))	выхо́дзіў (vyxódziŭ)	выхо́дзілі (vyxódzili)
feminine (я ‎(ja), ты ‎(ty), яна́ ‎(janá))	выхо́дзіла (vyxódzila)
neuter (яно́ ‎(janó))	выхо́дзіла (vyxódzila)