Definify.com

Definition 2024

е́здзіць • ‎(jézdzicʹ) impf ‎(perfective пае́здзіць or пае́хаць)

Conjugation of ездзіць

imperfective aspect
infinitive	е́здзіць (jézdzicʹ)
adverbial	present tense	past tense
	е́здзячы (jézdzjačy)	е́здзіўшы (jézdziŭšy)
	present tense	future tense
1st singular (я ‎(ja))	е́зджу (jézdžu)	бу́ду е́здзіць (búdu jézdzicʹ)
2nd singular (ты ‎(ty))	е́здзіш (jézdziš)	бу́дзеш е́здзіць (búdzješ jézdzicʹ)
3rd singular (ён ‎(jón)/яна́ ‎(janá)/яно́ ‎(janó))	е́здзіць (jézdzicʹ)	бу́дзе е́здзіць (búdzje jézdzicʹ)
1st plural (мы ‎(my))	е́здзім (jézdzim)	бу́дзем е́здзіць (búdzjem jézdzicʹ)
2nd plural (вы ‎(vy))	е́здзіце (jézdzicje)	бу́дзеце е́здзіць (búdzjecje jézdzicʹ)
3rd plural (яны́ ‎(janý))	е́здзяць (jézdzjacʹ)	бу́дуць е́здзіць (búducʹ jézdzicʹ)
imperative	singular	plural
	е́здзі (jézdzi)	е́здзіце (jézdzicje)
past tense	singular	plural (мы ‎(my), вы ‎(vy), яны́ ‎(janý))
masculine (я ‎(ja), ты ‎(ty), ён ‎(jón))	е́здзіў (jézdziŭ)	е́здзілі (jézdzili)
feminine (я ‎(ja), ты ‎(ty), яна́ ‎(janá))	е́здзіла (jézdzila)
neuter (яно́ ‎(janó))	е́здзіла (jézdzila)

Ездзіць is in the class of Belarusian abstract verbs. Its counterparts, ехаць and паехаць, are concrete verbs.

imperfective

perfective