Definify.com
Definition 2024
закочи
закочи
Macedonian
Verb
закочи • (zakoči) pf (imperfective кочи)
- (transitive, intransitive) to brake, halt
Conjugation
Conjugation of закочи (perfective, present in -и)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | закочел | закочил | adjectival partc. | закочен |
feminine | закочела | закочила | adverbial partc. | — |
neuter | закочело | закочило | verbal noun | — |
plural | закочеле | закочиле | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | закочам | закочев | закочив | — |
2nd singular | закочиш | закочеше | закочи | закочи |
3rd singular | закочи | закочеше | закочи | — |
1st plural | закочиме | закочевме | закочивме | — |
2nd plural | закочите | закочевте | закочивте | закочете |
3rd plural | закочат | закочеа | закочија | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум закочил | present of сум + aorist л-participle | ||
pluperfect | бев закочил | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
future | ќе закочам | ќе + present | ||
future in the past | ќе закочев | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум закочел | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би закочил | би + aorist л-participle |