Definify.com
Definition 2024
застане
застане
Macedonian
Verb
застане • (zastane) pf (imperfective застанува)
- (intransitive) to assume a static standing position (not necessarily after standing up)
- (transitive, intransitive) to stop
Conjugation
Conjugation of застане (perfective, present in -е)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | застанел | застанал | adjectival partc. | застанат |
feminine | застанела | застанала | adverbial partc. | — |
neuter | застанело | застанало | verbal noun | — |
plural | застанеле | застанале | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | застанам | застанев | застанав | — |
2nd singular | застанеш | застанеше | застана | застани |
3rd singular | застане | застанеше | застана | — |
1st plural | застанеме | застаневме | застанавме | — |
2nd plural | застанете | застаневте | застанавте | застанете |
3rd plural | застанат | застанеа | застанаа | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум застанал | present of сум + aorist л-participle | ||
pluperfect | бев застанал | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
future | ќе застанам | ќе + present | ||
future in the past | ќе застанев | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум застанел | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би застанал | би + aorist л-participle |