Definify.com
Definition 2024
изебе
изебе
Macedonian
Verb
изебе • (izebe) pf (imperfective ебе)
Conjugation
Conjugation of изебе (perfective, present in -е)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | изебел | изебал | adjectival partc. | изебан |
feminine | изебела | изебала | adverbial partc. | — |
neuter | изебело | изебало | verbal noun | — |
plural | изебеле | изебале | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | изебам | изебев | изебав | — |
2nd singular | изебеш | изебеше | изеба | изеби |
3rd singular | изебе | изебеше | изеба | — |
1st plural | изебеме | изебевме | изебавме | — |
2nd plural | изебете | изебевте | изебавте | изебете |
3rd plural | изебат | изебеа | изебаа | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум изебал | present of сум + aorist л-participle | ||
pluperfect | бев изебал | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
future | ќе изебам | ќе + present | ||
future in the past | ќе изебев | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум изебел | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би изебал | би + aorist л-participle |