Definify.com
Definition 2025
император
император
Macedonian
Noun
император • (imperator) m
Inflection
Declension of император
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | император | императори |
| definite unspecified | императорот | императорите |
| definite proximal | императоров | императориве |
| definite distal | императорон | императорине |
| vocative | императоре | императори |
| count form | — | императора |
Russian
Etymology
Borrowed from Latin imperator.
Pronunciation
- IPA(key): [ɪm⁽ʲ⁾pʲɪˈratər]
Noun
импера́тор • (imperátor) m anim (genitive импера́тора, nominative plural импера́торы, genitive plural импера́торов, feminine императри́ца)
Declension
Declension of импера́тор (anim masc-form hard-stem accent-a)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | импера́тор imperátor |
импера́торы imperátory |
| genitive | импера́тора imperátora |
импера́торов imperátorov |
| dative | импера́тору imperátoru |
импера́торам imperátoram |
| accusative | импера́тора imperátora |
импера́торов imperátorov |
| instrumental | импера́тором imperátorom |
импера́торами imperátorami |
| prepositional | импера́торе imperátore |
импера́торах imperátorax |
Related terms
- импера́торский (imperátorskij)
- импе́рия f (impérija)
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /impěraːtor/
- Hyphenation: им‧пе‧ра‧тор
Noun
импѐра̄тор m (Latin spelling impèrātor)
- emperor (ruler of an empire)
Declension
Declension of император
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | император | императори |
| genitive | императора | императора |
| dative | императору | императорима |
| accusative | императора | императоре |
| vocative | императоре | императори |
| locative | императору | императорима |
| instrumental | императором | императорима |