Definify.com
Definition 2024
кажува
кажува
Macedonian
Verb
кажува • (kažuva) impf
Conjugation
Conjugation of кажува (imperfective, present in -а)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | кажувал | — | adjectival partc. | кажуван |
feminine | кажувала | — | adverbial partc. | кажувајќи |
neuter | кажувало | — | verbal noun | кажување |
plural | кажувале | — | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | кажувам | кажував | — | — |
2nd singular | кажуваш | кажуваше | — | кажувај |
3rd singular | кажува | кажуваше | — | — |
1st plural | кажуваме | кажувавме | — | — |
2nd plural | кажувате | кажувавте | — | кажувајте |
3rd plural | кажуваат | кажуваа | — | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум кажувал | present of сум + imperfect л-participle | ||
pluperfect | бев кажувал | imperfect of сум + imperfect л-participle | ||
future | ќе кажувам | ќе + present | ||
future in the past | ќе кажував | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум кажувал | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би кажувал | би + imperfect л-participle |