Definify.com
Definition 2024
көн
көн
Bashkir
Noun
көн • (kön)
- day
- Көн яҡтыһы.
- Kön yaqtïhï.
- Day light.
- Көн һайын.
- Kön hayïn.
- Every day
- Көнө буйы.
- Könö buyï.
- All day long
- Ял көнө.
- Yal könö.
- Day off
- Көн яҡтыһы.
- (in certain collocations, otherwise rare) sun
- Көн тыуа.
- Kön tïwa.
- The sun rises
- Көн байый.
- Kön bayïy.
- The sun sets
- Көн һуңғы тапҡыр 2008 йылдың йәйендә тотолдо.
- Kön huñğï tapqïr 2008 yïldïñ yäyendä totoldo.
- The sun was eclipsed (=there was a solar eclipse) last time in the summer of 2008
- Көн тейгәндә тәүге ярҙам.
- Kön teygändä täwge yarðam.
- First aid for sunstroke
- Кейемең көнгә уңған.
- Keyemeñ köngä uñğan.
- Your clothes were discolored by the sun
- Көн тыуа.
- (in certain collocations) quiet life, peaceful existence
- Зөбәржәт ҡарсыҡ уҫал булды, килененә көн бирмәне.
- Zöbäržät qarsïq uθal buldï, kilenenä kön birmäne.
- The old Zubarjat was evil (and) made life impossible for her daughter-in-law (=never left her daughter-in-law in peace)
- Зөбәржәт ҡарсыҡ уҫал булды, килененә көн бирмәне.
Synonyms
- See also ҡояш for the meaning "the sun"
- See also көн торошо, һауа торошо for the meaning "the weather"
Declension
declension of көн
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | көн | көндәр |
definite genitive | көндөң | көндәрҙең |
dative | көнгә | көндәргә |
definite accusative | көндө | көндәрҙе |
locative | көндә | көндәрҙә |
ablative | көндән | көндәрҙән |
Derived terms
- көн дә (kön dä)
- көньяҡ (kön’yaq), көнсығыш (könsïğïš), көнбайыш (könbayïš)
- көнбағыш (könbağïš)
- көндәлек (köndälek)
- көнкүреш (könküreš)
- тыуған көн (tïwğan kön)
- белем көнө (belem könö)