Definify.com
Definition 2024
лавіць
лавіць
Belarusian
Verb
лаві́ць • (lavíc') (imperfective, perfective злавіць or залавіць)
- (transitive) to catch
- Ён злаві́ў ры́бу.
- Jon zlavíǔ rýbu.
- He caught a fish.
- Jon zlavíǔ rýbu.
- Ён злаві́ў ры́бу.
Conjugation
Conjugation of лавіць
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | лаві́ць (lavícʹ) | |
adverbial | present tense | past tense |
ло́вячы (lóvjačy) | — | |
present tense | future tense | |
1st singular (я (ja)) | лаўлю́ (laŭljú) | бу́ду лаві́ць (búdu lavícʹ) |
2nd singular (ты (ty)) | ло́віш (lóviš) | бу́дзеш лаві́ць (búdzješ lavícʹ) |
3rd singular (ён (jón)/яна́ (janá)/яно́ (janó)) | ло́віць (lóvicʹ) | бу́дзе лаві́ць (búdzje lavícʹ) |
1st plural (мы (my)) | ло́вім (lóvim) | бу́дзем лаві́ць (búdzjem lavícʹ) |
2nd plural (вы (vy)) | ло́віце (lóvicje) | бу́дзеце лаві́ць (búdzjecje lavícʹ) |
3rd plural (яны́ (janý)) | ло́вяць (lóvjacʹ) | бу́дуць лаві́ць (búducʹ lavícʹ) |
imperative | singular | plural |
лаві́ (laví) | лаві́це (lavícje) | |
past tense | singular | plural (мы (my), вы (vy), яны́ (janý)) |
masculine (я (ja), ты (ty), ён (jón)) | лаві́ў (lavíŭ) | лаві́лі (lavíli) |
feminine (я (ja), ты (ty), яна́ (janá)) | лаві́ла (lavíla) | |
neuter (яно́ (janó)) | лаві́ла (lavíla) |