Definify.com

Definition 2024

лята́ць • ‎(ljatácʹ) impf ‎(perfective палята́ць or паляце́ць)

Conjugation of лятаць

imperfective aspect
infinitive	лята́ць (ljatácʹ)
adverbial	present tense	past tense
	лята́ючы (ljatájučy)	—
	present tense	future tense
1st singular (я ‎(ja))	лята́ю (ljatáju)	бу́ду лята́ць (búdu ljatácʹ)
2nd singular (ты ‎(ty))	лята́еш (ljatáješ)	бу́дзеш лята́ць (búdzješ ljatácʹ)
3rd singular (ён ‎(jón)/яна́ ‎(janá)/яно́ ‎(janó))	лята́е (ljatáje)	бу́дзе лята́ць (búdzje ljatácʹ)
1st plural (мы ‎(my))	лята́ем (ljatájem)	бу́дзем лята́ць (búdzjem ljatácʹ)
2nd plural (вы ‎(vy))	лята́еце (ljatájecje)	бу́дзеце лята́ць (búdzjecje ljatácʹ)
3rd plural (яны́ ‎(janý))	лята́юць (ljatájucʹ)	бу́дуць лята́ць (búducʹ ljatácʹ)
imperative	singular	plural
	лята́й (ljatáj)	лята́йце (ljatájcje)
past tense	singular	plural (мы ‎(my), вы ‎(vy), яны́ ‎(janý))
masculine (я ‎(ja), ты ‎(ty), ён ‎(jón))	лята́ў (ljatáŭ)	лята́лі (ljatáli)
feminine (я ‎(ja), ты ‎(ty), яна́ ‎(janá))	лята́ла (ljatála)
neuter (яно́ ‎(janó))	лята́ла (ljatála)

Лятаць and палятаць are in the class of Belarusian abstract verbs. Their counterparts, ляцець and паляцець, are concrete verbs.

imperfective

perfective